Education as My Agenda: Gertrude Williams, Race, and the Baltimore Public Schools

وقتی گرترود ویلیامز در سال 1998، پس از چهل و نه سال در مدارس دولتی بالتیمور بازنشسته شد، روزنامه بالتیمور سان او را "قوی ترین مدیر" نامید که "با دو ناظر درگیر شد و هر دو را کتک زد." در این خاطرات شفاهی، ویلیامز عناصر اساسی آموزش صحیح را مشخص می کند و نبردهایی را که برای حفظ آن عناصر انجام داد، ابتدا به عنوان معلم، سپس مشاور، و به مدت بیست و پنج سال به عنوان مدیر شرح می دهد. او همچنین تحصیلات خود را توضیح داد - بزرگ شدن سیاه پوست در شهر جرمن تاون، پنسیلوانیا که عمدتاً سفیدپوست بود. مطالعه تاریخ و فرهنگ سیاهان برای اولین بار در کالج معلمان ایالت چینی. ویلیامز در ادامه مسیر شغلی خود، بالا و پایین آموزش عمومی شهری را از زمان جنگ جهانی دوم بررسی می کند. او در عین حال منتقد صریح و مدافع روحیه سیستمی است که زندگی خود را وقف آن کرده است.

When Gertrude Williams retired in 1998, after forty-nine years in the Baltimore public schools,The Baltimore Sun called her "the most powerful of principals" who "tangled with two superintendents and beat them both." In this oral memoir, Williams identifies the essential elements of sound education and describes the battles she waged to secure those elements, first as teacher, then a counselor, and, for twenty-five years, as principal. She also described her own education - growing up black in largely white Germantown, Pennsylvania; studying black history and culture for the first time at Cheyney State Teachers College; and meeting the rigorous demands of the program which she graduated from in 1949. In retracing her career, Williams examines the highs and lows of urban public education since World War II. She is at once an outspoken critic and spirited advocate of the system to which she devoted her life.