دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Marlyse Emilie Bach
سری:
ناشر: University of North Carolina
سال نشر: 1996
تعداد صفحات: 193
زبان: French
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 8 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Ecriture et rythme dans le corpus manuscrit des troubadours به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نگارش و ریتم در مجموعه دست نوشته های تروبادورها نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
هدف از این مطالعه، خواندن غزل تروبادوری در chansonniers provencaux روشنایی است. با کاوش در پیکربندیهای شعر کلامی و بصری، مفاهیم تمثیل و سوبژکتیویته در مجموعه گیوم دو پوآتیه، ژوفره رودل، برنارت دو ونتادور، ژیرو د بورنیل و آرنو دانیل بازتعریف میشوند. کانسوها و ویداها در یک رونویسی نیمه انتقادی از chansonniers A، C، I، K و M تحلیل میشوند، جایی که مفاهیم نقطهگذاری، فضاهای سفید و تصاویر تصویری در رابطه با تحرک چهرههای شاعرانه مورد بررسی قرار میگیرند. مقدمه و فصل اول، پرسشهای مشکلساز را با تمرکز بر «کدکس» بهعنوان «لیور»، «صدا» بهعنوان بافت ریتمیک و بصری، و «مطالعه» بهعنوان فضاییسازی زبان مجازی و مجازی تعریف میکنند. در حالی که محدودیتهای رویکرد زبانشناختی زومتوریان به شعر تروبادوری محدود شده است، مفهوم انسانشناختی ریتم که توسط هنری مسکنیک تعریف شده است نشان داده میشود که با مطالعه کانسو اکسیتان در سنتهای مکتوب آن مرتبط است. فصل دوم و فصل سوم شیوه های بازنمایی را در دو گروه خطی ردیابی می کنند. فصل دوم با این پیشفرض آغاز میشود که ساختار کدشناختی A، I et K، کانسو، ویدا و نامه تاریخی را به گفتمانی شاعرانه تبدیل میکند که از طریق تمثیلهایی از مرگ، رنج، ستم، سرگردانی و شعر، آنچه را که در آهنگ اولیه ناتمام مانده است، به انجام میرساند. . فصل سوم با این فرضیه شروع می شود که فقدان ویدا و حرف تاریخی در C و M، کانسو، مینیاتور و حرف مزین را به گفتمانی شاعرانه تبدیل می کند که آنچه را که در ترانه انجام شده است، از طریق تمثیل های کاتارسیس، تسکین، رازداری، پاک می کند. تشخیص و تطهیر مقایسه بین این دو گروه از خوانندگان، خوانشهای جدیدی از کنسو به دست میدهد که برخی از گسستهای مهم بین زبان، ادبیات و فرهنگ را پاک میکند، و پیشگفتارهایی را برای شیوههای ویرایشی جدید تعریف میکند که نسخهی خطی را در مادیت بر اساس پویایی رابطهای میان کدشناسی در نظر میگیرد. و شفاهی در هر پیکره تروبادوری.
The purpose of the study is to read troubadour lyric in the illuminated chansonniers provencaux. By exploring configurations of verbal and visual poetics, the notions of allegory and subjectivity are redefined in the corpus of Guillaume de Poitiers, Jaufre Rudel, Bernart de Ventadour, Giraut de Borneil and Arnaut Daniel. The cansos and vidas are analyzed in a semi-critical transcription from chansonniers A, C, I, K and M, where the implications of punctuation, white spaces and pictorial images are examined in relation to the mobility of poetic figures. The Introduction and the first Chapter define problematic questions focusing on the "codex" as "livre," the "voice" as rhythmic and visual textuaiity, and "ecriture" as spatialization of figural and figurative language. While the limits of a Zumthorian linguistic approach to troubadour poetry are circumscribed, the anthropological notion of rhythm defined by Henri Meschonnic is demonstrated to be pertinent to the study of the Occitan canso in its written traditions. The second Chapter and the third Chapter trace modes of representation in two manuscript groups. Chapter II begins with the premise that the codicological structure of A, I et K transforms the canso, vida and historiated letter into a poetic discourse that accomplishes what remains unfulfilled in the initial song, via allegories of death, suffering, oppression, wandering and poiesis. Chapter III starts with the hypothesis that the absence of the vida and the historiated letter in C and M transforms the canso, miniature and ornated letter into a poetic discourse that erases what was accomplished in the song, via allegories of catharsis, relief, secrecy, discernment and purification. The comparison between these two groups of chansonniers yields new readings of the canso that erase some of the critical breaks between language, literature and culture, and defines prolegomena for new editing practices that would consider the manuscript in a materiality based on the relational dynamics among codicology and orality in each troubadour corpus.