Economics of Cooperative Farming: Objectives and Optima in Hungary

انقلاب علمی و فنی کنونی علم را در محدوده مؤثرترین نیروهای تولید قرار داده است. فرمول «علم= نیروی تولید» در مورد علوم اجتماعی نیز کاربرد دارد که کاوش‌های آنها در مورد روابط و انگیزه‌های انسانی به اعماق نامعلومی رسیده است. اهدافی مانند استانداردهای زندگی بالاتر و اشتغال کامل، رشد و ثبات اقتصادی، برابری و امنیت اجتماعی، هم خواستار بهره برداری از امکانات ارائه شده توسط علوم طبیعی و فنی بوده و هم زمینه ای را برای بهره برداری از امکانات فراهم کرده است. در کشاورزی امروز، سنت‌های دیرینه در حال فروپاشی هستند، اما وراثت یک قرن (یا حتی یک هزاره مانند مجارستان) بدون دفاع از خود از بین نمی‌رود. پیشرفت فنی و قاعده‌بندی اجتماعی، ظهور مقیاس‌های جدید ارزش‌ها و ترجیحات، تطبیق جوامع روستایی با وظایف و شرایط جدیدشان - همه اینها عملیات مزرعه و تکنیک‌های کشاورزی را متحول کرده است. اما کشاورزی، حتی زیر سطح متحول شده اش، هنوز لایه های عمیق و تقریبا دست نخورده ای را پنهان می کند. اگر اقتصاددانان و کشاورزان از کثرت و تنوع مشکلات مزرعه قابل مشاهده گیج شده باشند، بسیاری دیگر وجود دارد که آنها فقط می توانند حدس بزنند که باید آنها را پیگیری کنند. در تدوین و حل این مشکلات، اقتصاددانان کشاورزی وظایف حرفه ای دارند: (1) تسهیل بهینه ترین استفاده از منابع کشاورزی از نقطه نظر اقتصاد ملی، و (2) کمک به کشاورزان و کشاورزان برای دستیابی به اهداف اعلام شده و اجتماعی امکان پذیر.

The present scientific and technical revolution has brought science into the range of the most effective forces of production. The formula "science= production force" applies also to the social sciences whose explorations of human relationships and drives have reached previously unsuspected depths. Objectives, such as higher living standards and full employment, economic growth and stability, social equity and security, have both called for and provided a basis for the exploitation of possibilities offered by the natural and technical sciences. In today's agriculture, age-old traditions are in the process of disintegra­ tion, but the heredity of a century (or that of even a millennium as in Hungary) does not get dissolved without defending itself. Technical progress and social restratification, the emergence of new scales of values and preferences, the adjustment of the rural communities to their new tasks and conditions - all these have transformed farm operations and farming techniques. But agriculture, even under its revolutionized surface, still hides deep, almost untouched layers. If economists and agriculturalists are perplexed by the multitude and variety of the visible farm problems, there exist many others about which they can only guess, which they must follow up. In formulating and solving these problems, agricultural economists have professional tasks: (1) facilitating the most efficient use of agricultural resources from the standpoint of the national economy, and (2) helping farmers and farm people to attain their stated, socially feasible objectives.