Earthquake Displacement Fields and the Rotation of the Earth: A NATO Advanced Study Institute Conference Organized by the Department of Geophysics, University of Western Ontario, London, Canada, 22 June–28 June 1969

بذر این کنفرانس با انتشار مقاله ای توسط Press در سال 1965 کاشته شد که در آن او پیشنهاد می کرد که میدان جابجایی به دلیل یک زلزله بزرگ ممکن است در فواصل بسیار بیشتری از آنچه قبلاً تصور می شد گسترش یابد. بعداً، مانسینها و اسمایلی خاطرنشان کردند که اگر پرس درست باشد، از آنجایی که توزیع مجدد مقادیر قابل توجهی جرم درگیر بوده است، تانسور اینرسی زمین تغییر می‌کند و در نتیجه باعث می‌شود زمین متزلزل شود. این موضوع این ایده را احیا کرد که زمین لرزه ممکن است منبعی باشد که مدت هاست برای حفظ وبل چندلر جستجو می شد. آنها استدلال کردند که از آنجایی که زمین لرزه ها رویدادهای ناگهانی هستند، باید تلاش کرد تا مشخص شود که آیا ارتباطی بین تغییرات ناگهانی عبارت Chandler در مسیر قطب و زلزله های بزرگ وجود دارد یا خیر. علاوه بر این، از آنجایی که جابجایی‌ها هم قبل و هم بعد از زلزله رخ می‌دهند، ممکن است با مشاهدات آنی مسیر قطب، هشدار چند روزه یک زلزله بزرگ به دست آید. تجزیه و تحلیل داده ها نشان دهنده برخی همبستگی ها بود، اما همانطور که اغلب در علم به طور کلی و در ژئوفیزیک به طور خاص اتفاق می افتد، به دلیل نظریه ناقص و نیاز به تعیین دقیق تر موقعیت قطب، نتایج قطعی نبود. به زودی مشخص شد که جلسه ای بین ژئوفیزیکدانان و ستاره شناسان درگیر در این نوع کار، سود متقابل خواهد داشت.

The seeds of this conference were sown with the publication by Press, in 1965, of a paper in which he suggested that the displacement field due to a major earthquake may extend over much greater distances than had been thought possible before. Later on, Mansinha and Smylie pointed out that if Press was correct then, since the redistri­ bution of significant quantities of mass was involved, the inertia tensor of the earth would be altered and thus cause the earth to wobble; this revived the idea that earth­ quakes might be the long sought source for maintaining the Chandler Wobble. They argued that since earthquakes are sudden events it should be worthwhile trying to determine if there was any correlation between sudden changes in the Chandler term of the pole path and major earthquakes. Furthermore, since displacements occur both before and after an earthquake it might be possible to obtain a few days warning of a major earthquake by making instantaneous observations of the pole path. Analysis of the data indicated some correlation but, as often happens in science in general and in geophysics in particular, the results were not conclusive because of imperfect theory and the need for more accurate determinations of the pole position. It soon became clear that a meeting between geophysicists and astronomers involved in this type of work would be of mutual benefit.