Early Astronomy

مردم باید از زمان های بسیار قدیم آسمان را تماشا کرده باشند. انسان‌ها همیشه کنجکاوی فکری خود را به وفور نشان داده‌اند، و قبل از اختراع حواس‌پرتی‌های مدرن، مردم زمان و انرژی ذهنی بیشتری نسبت به ما برای تماشای ستاره‌ها داشتند. مگالیت‌ها، استخوان‌های اوراکل چینی، لوح‌های گلی بابلی، و گلیف‌های مایا، همگی شواهدی از علاقه مردمان اولیه به آسمان را نشان می‌دهند. برای درک نجوم اولیه باید با پدیده‌های مختلفی که می‌توان و هنوز هم در آسمان دیده می‌شوند، آشنا بود. به عنوان مثال، به نظر می رسد که برخی از افراد اولیه به نقاطی در افق که ماه طلوع یا غروب می کند علاقه مند بوده و جهت این نقاط را با مگالیت مشخص کرده اند. این جهات از یک چرخه پیچیده عبور می کنند - بسیار پیچیده تر از چرخه فازهای ماه از جدید به کامل و بازگشت به جدید، و پیچیده تر از چرخه جهت طلوع و غروب خورشید. مردمان دیگر به حرکات نامنظم سیارات و نحوه تغییر زمان طلوع ستارگان مختلف در طول سال علاقه داشتند، بنابراین ما باید در مورد این پدیده ها بدانیم. ه. ، در مورد پسرفت و در مورد افزایش هلیاکال، به اصطلاح فنی. کتاب با توضیح این موارد آغاز می شود. اخترشناسان اولیه بیش از این که فقط با هیبت به اجرام آسمانی خیره شوند، انجام می دادند. آنها سعی کردند جزئیات پیچیده حرکات خود را درک کنند. تا 300 H. C.

People must have watched the skies from time immemorial. Human beings have always shown intellectual curiosity in abundance, and before the invention of modern distractions people had more time-and more mental energy-to devote to stargazing than we have. Megaliths, Chinese oracle bones, Babylonian clay tablets, and Mayan glyphs all yield evi­ dence of early peoples' interest in the skies. To understand early astronomy we need to be familiar with various phenomena that could-and still can-be seen in the sky. For instance, it seems that some early people were interested in the points on the horizon where the moon rises or sets and marked the directions of these points with megaliths. These directions go through a complicated cycle-much more complicated than the cycle of the phases of the moon from new to full and back to new, and more complicated than the cycle of the rising and setting directions of the sun. Other peoples were interested in the irregular motions of the planets and in the way in which the times of rising of the various stars varied through the year, so we need to know about these phenomena, i. e. , about retrogression and about heliacal rising, to usc the technical terms. The book opens with an explanation of these matters. Early astronomers did more than just gaze in awe at the heavenly bodies; they tried to understand the complex details of their movements. By 300 H. C.