Drinking the Sea at Gaza: Days and Nights in a Land Under Siege

در سال 1993، امیره هاس، یک خبرنگار جوان اسرائیلی، برای پوشش خبری به غزه رفت و ماندگار شد، اولین روزنامه نگاری بود که در منطقه غم انگیز فلسطین زندگی می کرد، آنچنان که اکثر اسرائیلی ها از آن می ترسیدند و آنها را تحقیر می کردند که در اصطلاح محلی، \ «به غزه برو» راه دیگری برای گفتن «برو به جهنم» است. حالا، در اثری با قدرت آرام و وضوح دردناک، هاس به آنچه در خیابان‌های ویران‌شده نوار غزه و کمپ‌های پناهجویان بی‌بضاعت دیده است، فکر می‌کند. /p>

نوشیدن دریا در غزه مناطق زندگی عادی فلسطینیان را ترسیم می کند. هاس از دوستانش اسرار سر خوردن از مرزهای مهر و موم شده و دزدی در خیابان های شبانه خالی از مقررات منع آمد و شد را می آموزد. او در شادی اولیه غزه در مورد روند صلح و ناامیدی متعاقب آن شریک است زیرا امید جای خود را به سختی های بی امان می دهد. اما حتی در حالی که هاس غم و اندوه و تحقیر فلسطینی ها را ترسیم می کند، او تصویر قابل توجهی از مردمی ارائه می دهد که وحشیانه نیست، بلکه فصیح، از نظر روحی انعطاف پذیر، بسیار خنده دار و از نظر اخلاقی شجاع هستند.

پر از شهادت ها و داستان ها، حقایق. و برداشت ها، نوشیدن دریا در غزه ادعای فوری بر انسانیت ما دارد. زیبا، دیدنی و عمیق، در کنار آثار عالی گزارش‌های دوران جنگ ایستاده است.