دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: تاریخ ویرایش: نویسندگان: Enrique Díaz Araujo سری: ISBN (شابک) : 9879130448 ناشر: Ediciones Dike Foro de Cuyo سال نشر: 2001 تعداد صفحات: 345 زبان: Spanish فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 12 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب دون خوزه و دلالان آشغال: آرژانتین، سن مارتین، رویزیونیسم
در صورت تبدیل فایل کتاب Don José y los chatarreros به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب دون خوزه و دلالان آشغال نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
سن مارتین بدون شک قهرمان ملی آرژانتینی ها بود. چنین اتفاق نظری جنبه منفی داشت، زیرا جریانی تحسین برانگیز ایجاد کرده بود که کوچک و تحریف کننده بود. بنابراین "قدیس شمشیر" اختراع شده بود که با اخلاق سکولار و یک تعلیم و تربیت مدنی که با تکرارهای آزاردهنده خود باعث بی تفاوتی کلی نسبت به ناخدای بزرگ شده بود، اختراع شد. از برجستهترین تعبیرهای این گرایش، «طلاق» ژنرال بود، بدون اینکه مشخص شود چه کسانی و به چه دلایلی او را از کشور خارج کردهاند. جنگ مالویناس آغاز شد و پس از شکست در 14 ژوئن 1982، جوی شکستخورده به تمام فرهنگ آرژانتین هجوم آورد. در فضای فساد عمومی گسترده، انکار قهرمانی مد شد. در آن بافت منحط، آن نویسندگان خفهکننده سن مارتین جای خود را به دیگران دادند که در اینجا «چاتاررو» نامیده میشوند. اینها سوژه هایی هستند که به بهانه \"انسان سازی\" قهرمان، خود را وقف خدشه دار کردن چهره او و تهمت زدن به یاد او می کنند. آنها میخواهند ژنرال را از مجسمهای که نسلهای متوالی آرژانتینیها برایش ساختهاند، جدا کنند و «سرماً برنز» را از بین ببرند. برای این کار \"دباغی\" آنها به عنوان \"فروشندگان قراضه\" برچسب گذاری می شوند. از این نظر، سال گذشته رقابتی واقعی برگزار شد تا ببینیم چه کسی بیشترین توهین را در مورد دون خوزه خواهد گفت: حرامزاده، اونانیست، مست، معتاد به تریاک، شکارچی ثروت، فراماسون، مامور انگلیسی، همسر ناسپاس، زناکار، شبه سلطنت طلب، دزد اموال عمومی و یک سرباز بی کفایت کمترین چیزی است که به او گفته اند. پاسخی به این همه زباله روزنامه نگاری تحمیل شد. این هدف این کتاب است که او برای نشان دادن جلد آن انتخاب می کند، دقیقاً پیکره سواره سان مارتین در بنای یادبود سرو د لا گلوریا، در مندوزا، به عنوان پادزهری برای ضایعات فلزی. یکی از محورهای تحقیقاتی که در اینجا آمده است این است که منشاء تاریخی این افترا را مشخص کنیم که برای اولین بار در صفحات روزنامه "هورون"، یک روزنامه توهین آمیز، به سردبیری کارلوس دی آلوئار و خوزه میگل کاررا در مونته ویدئوی اشغالی افشا شد. توسط نیروهای برزیلی این پیدایش «پلیدی نفرت انگیز» است که علیه سان مارتین بیان شد و امروز در این کشور «جهانی شده» تکرار می شود. با این حال. در اینجا نه تنها از تصویر "رئیس برجسته مردم آرژانتین" دفاع می شود، بلکه نویسنده به موضوعات بسیار کم استفاده ای می پردازد که در این میان ارزش برجسته کردن رفتار واقعی بریتانیای کبیر در مواجهه با آمریکایی ها را دارد. جنگ استقلال، ایدههای سیاسی واقعی آزادیبخش و موقعیت پدری او. اصل مفهوم کویایی-آمریکایی او از شرکت سن مارتین است. از میان همه اینها، پانورامای بدیعی پدیدار می شود که ابهام زدایی بحث برانگیز را ترویج می کند. خواننده می تواند نتیجه گیری این اثر را بپذیرد یا اعتراض کند. آنچه نمی تواند یا بهتر است نباید، بی تفاوت ماندن به این بحث بزرگ فکری است.
San Martín era, sin discusión alguna, el héroe nacional de los argentinos. Tal unanimidad tenía una faceta negativa, ya que había originado una corriente admirativa adocenada y deformadora. Así, se había inventado el "santo de la espada", nimbado de una moralina laica y una pedagogía civilista, que, con sus fastidiosas reiteraciones, había provocado una indiferencia muy generalizada en torno al Gran Capitán. Entre los eufemismos más destacados de esa tendencia estaba el del "ostracismo" del General, sin que nunca se supiera quiénes habían sido los enemigos que lo expatriaron, y por qué causas. Advino la Guerra de las Malvinas, y, tras la derrota del 14 de junio de 1982, un clima derrotista invadió toda la cultura argentina. En un ambiente de corrupción pública extendida, se puso de moda la negación de la heroicidad. Dentro de ese contexto decadente, aquellos escritores sanmartinianos acartonados fueron reemplazados por estos otros, que aquí se denominan "chatarreros". Se trata de sujetos que, con el pretexto de "humanizar" al Héroe, se dedican a enlodar su imagen y calumniar su memoria. Quieren desmontar al general de la estatua que le erigieran las sucesivas generaciones de argentinos, sacándole el "frío del bronce". Por esa faena de "desbronceado" se los tilda de "chatarreros". En ese sentido, el año pasado, se ha asistido a un genuino concurso para ver quién profería mayores insultos sobre Don José: bastardo, onanista, borrachín, opiómano, cazador de fortunas, masón, agente inglés, ingrato conyugal, adúltero, pseudo-monárquico, ladrón de dineros públicos, y militar inepto, es lo menos que le han dicho. Se imponía una respuesta a tanta basura periodística. Ese es el objetivo de este libro, que elige para ilustrar su portada, precisamente, la figura ecuestre de San Martín en el monumento del Cerro de la Gloria, de Mendoza, cual antídoto al chatarrerismo. Uno de los puntos centrales de la investigación aquí contenida es el de haber establecido el origen histórico de la difamación, primeramente expuesta en las páginas del "Hurón", periódico soez, editado por Carlos de Alvear y José Miguel Carrera en el Montevideo ocupado por las fuerzas brasileñas. Esa es la génesis de las "suciedades asquerosas", proferidas contra San Martín y que hoy, en este país "globalizado", se vuelven a repetir. Empero. acá no solamente se defiende la efigie del "Jefe ilustre del pueblo argentino", sino que el autor incursiona en temas muy poco transitados, entre los cuales cabe destacar a la verdadera conducta de Gran Bretaña frente a la guerra de la Independencia americana, las reales ideas políticas del Libertador, y su situación patrimonial. Original es su concepción cuyano-americana de la empresa sanmartiniana. De todo ello, surge un panorama novedoso promovedor de una desmitificación polémica. El lector puede aceptar o discutir las conclusiones de esta obra. Lo que no puede, o mejor, no debe, es permanecer indiferente ante este gran debate intelectual.
I. Proemio.....11 II. Los chatarreros.....17 III. Bastardía l. Alvear, Carrera y Compañía.....27 2. La familia San Martín.....42 3. El incendio de Y apeyú.....46 4. La cuestión de las partidas.....48 5. Reaparecen los Alvear.....50 IV. Vicios indecorosos.....57 V. Salida indigenista.....61 VI. Masón.....67 VII. Agente inglés 1. Cádiz y Londres.....79 2. Inglaterra y la Independencia.....86 3. San Martín y los intereses británicos.....94 4. Alvear y el Protectorado.....104 VIII. Los Escaladas.....109 IX. Infidelidades.....115 X. Rosa Campusano.....125 XI. Borrachín y opiómano.....135 XII. Pseudo-monarquismo 1. Mitre.....145 2. El Rey José.....150 3. Forma de Gobierno 3.a. Introducción.....153 3.b. Republicanismo.....156 3.c. Monarquismo 1°. En Buenos Aires.....161 2°. En la Asamblea del Año XIII.....163 3°. En Mendoza.....169 4°. En Chile.....172 5°. En el Perú: 5°.a. Miraflores.....175 5°.b. Punchauca.....176 5°.c. Canterac.....182 5°.d. Guayaquil.....183 5°.e. Misión Paroissien-Del Río.....184 5°.f. Historiadores.....188 6°. En el ostracismo: 6°.a. Informe Delpech, 1828.....195 6°.b. Con la Misión Trolé- Gellyy Obes, 1829.....196 6°.c. Carta del Embajador Brasileño, 1829.....196 XII.4. Conclusiones.....197 XII.5. Democracia-Liberal-Socialista.....205 XIII. Indolencia bélica.....243 XIV. Enriquecimiento ilícito.....247 1. Alvarez Condarco.....248 2. Los bienes.....281 XV. Colofón.....299 Bibliografía consultada.....319