دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: هنر ویرایش: نویسندگان: Mark W. Roskill سری: Renaissance Society of America Reprint Text Series ISBN (شابک) : 0802083331, 9780802083333 ناشر: University of Toronto Press سال نشر: 2000 تعداد صفحات: 186 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 16 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Dolce’s ’Aretino’ and Venetian Art Theory of the Cinquecento به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب «آرتینو» دولچه و نظریه هنر ونیزی سینکوئنتو نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
Dialogo della pittura اثر Ludovico Dolce اولین بار در سال 1557
در ونیز ظاهر شد. L'Aretino که امروزه این اثر با آن شناخته می
شود، شامل گفت و گوی سه قسمتی بین دو ونیزی، آرتینو و فابرینی، در
مورد شایستگی های خاص آثار هنری و هنرمندان است. از جمله میکائل
آنژ، رافائل و دوناتلو. این نسخه عمدتاً بر اساس نامههای آرتینو
است.
این نسخه به زبان ایتالیایی اصلی همراه با ترجمه انگلیسی در
صفحهای ارائه شده است. چگونه زیبایی شناسی بر اساس منابع کلاسیک
(به ویژه ارسطو) و نویسندگان معاصری مانند وازاری مورد قضاوت قرار
گرفت.
Ludovico Dolce's Dialogo della pittura first appeared in Venice
in 1557. L'Aretino, by which the work is known today, consists
of a three-part dialogue between two Venetians, Aretino and
Fabrini, on the particular merits of works of art and artists,
including Michaelangelo, Raphael, and Donatello. It is based
largely on Aretino's letters.
The edition is presented in the original Italian with English
facing-page translation.
This study of early art criticism serves to reveal something of
how aesthetics were judged based on classical sources
(especially Aristotle) and contemporary writers like Vasari.