Doing poetic inquiry

این کتاب رویکردی الهام‌گرفته از پدیدارشناسی برای به اشتراک‌گذاری داستان‌ها از طریق «پژوهش شاعرانه» ارائه می‌کند، رویکردی پژوهشی که به سرعت در روان‌شناسی و علوم اجتماعی گسترده‌تر محبوبیت پیدا می‌کند. اوتون با قاب‌بندی شروع می‌کند که چگونه شعر می‌تواند برای همه حواس جذاب باشد، چگونه می‌تواند تجربه مشترکی از جهان را به خوانندگان ارائه دهد و چرا باید از شعر به عنوان یک رویکرد پژوهشی استفاده شود. فصل‌ها جنبه‌های مختلف کاوش شاعرانه از جمله شعر به‌عنوان داده، تبدیل داده‌ها به شعر، شعر به‌عنوان مرور ادبیات و شعر به‌عنوان نگارش تأمل‌آمیز را بررسی می‌کنند. فصل‌های پایانی به این موضوع می‌پردازند که چگونه می‌توان از ویژگی‌های توصیفی برای قضاوت در مورد تحقیق شاعرانه استفاده کرد، و چگونه شعر می‌تواند با مخاطبان طنین‌انداز شود تا بر انتشار گسترده‌تر پژوهش تأثیر بگذارد. این کاوش میان رشته‌ای برای محققان روان‌شناسی، جامعه‌شناسی، مددکاری اجتماعی، و ادبیات و همچنین پزشکان و پزشکان ورزشی مورد علاقه خواهد بود.

This book offers a phenomenologically-inspired approach to sharing stories via ‘poetic inquiry’, a research approach that is rapidly gaining popularity within psychology and the wider social sciences. Owton begins by framing how poetry can appeal to all of the senses, how it can offer readers a shared experience of the world and why poetry should be used as a research approach. Chapters explore various aspects of poetic inquiry including poetry as data, turning data into poetry, poetry as literature review and poetry as reflective writing. The final chapters consider how one might draw on characterising traits to judge poetic inquiry, and how poetry might resonate with audiences to effect wider dissemination of research. This interdisciplinary exploration will be of interest to scholars in psychology, sociology, social work, and literature, as well as to medical and sports practitioners.