Diving seals and meditating yogis : strategic metabolic retreats

فیزیولوژی مقایسه ای موجودات به ظاهر متفاوت اغلب به عنوان مسیری شگفت انگیز برای روشنگری بیولوژیکی عمل می کند. پس چقدر مناسب است که رابرت السنر از طریق مقایسه با اعضای گونه خودمان در جستجوی روشنگری: یوگی های مراقبه، نور جدیدی بر فیزیولوژی قابل توجه فوک های غواصی بیافزاید.

همانطور که السنر نشان می دهد، بقا در شرایط شدید مانند آنهایی که با مهر و موم مواجه می شوند اغلب به دنبال دویدن برای پوشش یا بیرون آمدن برای هوا نیستند، بلکه بیشتر به کار در محدوده یک محیط و سرکوب عملکرد طبیعی بدن مربوط می شوند. حیوانات در این حالت کنار رفته نرخ متابولیک در حالت استراحت را کاهش می دهند و به طور موقت کمتر به سطوح معمولی اکسیژن وابسته هستند. برای فوک‌های غواصی - موجوداتی که به‌ویژه با غوطه‌ور شدن طولانی‌مدت در اعماق سرد اقیانوس سازگار هستند - چنین دوره‌هایی از استراحت استقامت غواصی را طولانی‌تر می‌کنند. اما در حالی که غواصان انسانی تنظیمات متوسط ​​و مختصری از متابولیسم سرکوب شده را با فوک‌های غواصی به اشتراک می‌گذارند، این پاسخ تمرینی است که در طول مدیتیشن عمیق به دست می‌آید که با نرخ متابولیک بسیار پایین‌تر از سطح نرمال مشخص می‌شود، حتی گاهی اوقات به سرعت متابولیسم فک‌های غواصی غیرورزشی نزدیک می‌شود. و مقایسه به اینجا ختم نمی‌شود: حیوانات در خواب زمستانی، نوزادان در هنگام تولد، قربانیان نزدیک به غرق شدن، و صدف‌ها در هنگام جزر همگی متابولیسم‌های مشابهی را نشان می‌دهند.

با بررسی این حالت‌ها - و عملکردهای تنظیمی که به حفظ آنها کمک می‌کند. آنها-در طیف وسیعی از گونه ها، السنر بینش پیشنهادی را در مورد زیست شناسی مرتبط بقا و رفاه ارائه می دهد.

The comparative physiology of seemingly disparate organisms often serves as a surprising pathway to biological enlightenment. How appropriate, then, that Robert Elsner sheds new light on the remarkable physiology of diving seals through comparison with members of our own species on quests toward enlightenment: meditating yogis.

As Elsner reveals, survival in extreme conditions such as those faced by seals is often not about running for cover or coming up for air, but rather about working within the confines of an environment and suppressing normal bodily function. Animals in this withdrawn state display reduced resting metabolic rates and are temporarily less dependent upon customary levels of oxygen. For diving seals—creatures especially well-adapted to prolonged submergence in the ocean’s cold depths—such periods of rest lengthen dive endurance. But while human divers share modest, brief adjustments of suppressed metabolism with diving seals, it is the practiced response achieved during deep meditation that is characterized by metabolic rates well below normal levels, sometimes even approaching those of non-exercising diving seals. And the comparison does not end here: hibernating animals, infants during birth, near-drowning victims, and clams at low tide all also display similarly reduced metabolisms.

By investigating these states—and the regulatory functions that help maintain them—across a range of species, Elsner offers suggestive insight into the linked biology of survival and well-being.