Divided Armies: Inequality and Battlefield Performance in Modern War

ارتش ها چگونه می جنگند و چه چیزی آنها را در میدان نبرد مدرن پیروز می کند؟ در ارتش‌های تقسیم‌شده، جیسون لیال با پیوند دادن سرنوشت ارتش‌ها به سطوح نابرابری‌شان، پاسخ‌های دیرینه این سؤال کلاسیک را به چالش می‌کشد. لیال با معرفی مفهوم نابرابری نظامی، نشان می‌دهد که چگونه انتخاب‌های یک دولت قبل از جنگ در مورد وضعیت شهروندی گروه‌های قومی در جمعیت آن، عملکرد بعدی میدان جنگ را تعیین می‌کند. رفتار با گروه‌های قومی خاص به‌عنوان شهروندان درجه دوم، یا با تبعیض‌های مورد تایید دولت یا بدتر از آن، خشونت، اعتماد بین‌اقومی را تضعیف می‌کند، به نارضایتی‌ها دامن می‌زند و سربازان قربانی را به براندازی مقامات نظامی پس از شروع جنگ سوق می‌دهد. لیال دریافته است که هر چه نابرابری ارتش بالاتر باشد، میزان فرار، تغییر سمت، تلفات و استفاده از اجبار برای مجبور کردن سربازان به جنگ بیشتر است.

در یک تحقیق تاریخی گسترده، لیال از پروژه مریخ استفاده می‌کند. مجموعه داده جدیدی از 250 جنگ متعارف که از سال 1800 درگیر شده اند، برای آزمایش این استدلال. پروژه مریخ با گنجاندن جنگ‌های غیرغربی نادیده گرفته شده و در عین حال فهرست‌بندی الگوهای جدید نابرابری و رفتار در زمان جنگ در میان صدها کشور متخاصم، با تلاش‌های قبلی شکست می‌خورد. لیال با ترکیب مقایسه‌های تاریخی و تحلیل‌های آماری، شواهدی را از نه جنگ، از جبهه‌های شرقی جنگ‌های جهانی اول و دوم گرفته تا جنگ‌های کمتر آشنا در آفریقا و آسیای مرکزی، برای نشان دادن تأثیرات نابرابری به‌همراه دارد.

به صدا درآوردن زنگ خطر. در مورد خطرات نابرابری برای عملکرد میدان نبرد، ارتش های تقسیم شده درس های مهمی در مورد جنگ در دو قرن گذشته ارائه می دهد – و برای جنگ هایی که هنوز در راه است.

How do armies fight and what makes them victorious on the modern battlefield? In Divided Armies, Jason Lyall challenges long-standing answers to this classic question by linking the fate of armies to their levels of inequality. Introducing the concept of military inequality, Lyall demonstrates how a state's prewar choices about the citizenship status of ethnic groups within its population determine subsequent battlefield performance. Treating certain ethnic groups as second-class citizens, either by subjecting them to state-sanctioned discrimination or, worse, violence, undermines interethnic trust, fuels grievances, and leads victimized soldiers to subvert military authorities once war begins. The higher an army's inequality, Lyall finds, the greater its rates of desertion, side-switching, casualties, and use of coercion to force soldiers to fight.

In a sweeping historical investigation, Lyall draws on Project Mars, a new dataset of 250 conventional wars fought since 1800, to test this argument. Project Mars breaks with prior efforts by including overlooked non-Western wars while cataloguing new patterns of inequality and wartime conduct across hundreds of belligerents. Combining historical comparisons and statistical analysis, Lyall also marshals evidence from nine wars, ranging from the Eastern Fronts of World Wars I and II to less familiar wars in Africa and Central Asia, to illustrate inequality's effects.

Sounding the alarm on the dangers of inequality for battlefield performance, Divided Armies offers important lessons about warfare over the past two centuries―and for wars still to come.