Disposable camera

اگرچه دوربین یکبار مصرف اولین مجموعه کتاب جانت فاکسمن است، اما با توجه به پیچیدگی‌های ظالمانه اشعار موجود در درون آن، نمی‌دانید. مفهوم دوربین یکبار مصرف در کل کتاب نفوذ می کند، جایی که فاکسمن ناپایداری ها را حتی در عمیق ترین دلبستگی های ما در نظر می گیرد. در اینجا شکاف ها گسترش می یابد، برای مثال، بین دوقلوها، بین نوازنده و سازش، بین گوشه نشین و تنهایی تسلی ناپذیر او. خواه یک گوشه نشین; یک دوقلو؛ یک تماشاگر فیلم که کاملاً از پیروزی اراده گرفته شده است. یا ماساچیو، درست پس از نقاشی اخراج - سخنرانان شعر در اضطراب آزاردهنده ای شریک هستند که ممکن است رضایتی خارج از تلاش برای تصور آن وجود نداشته باشد، و تلاش برای هنر و ساختن، هر چند برای مجری آنها اجباری باشد. ، احتمالاً از همان ابتدا پشیمان هستند. دوربین یکبار مصرف یک کتاب کاملاً مبتکر و جسورانه، و کتابی که پیچیدگی‌ای فراتر از سال‌های شاعر را نشان می‌دهد، افزوده‌ای ارزشمند به شعر آمریکایی خواهد بود.

Although Disposable Camera is Janet Foxman’s first book-length collection, one would not know it given the wry sophistication of the poems found within. The notion of the disposable camera permeates the entire book, where Foxman considers the instabilities in even our deepest attachments. Here gulfs expand, for instance, between twins, between the musician and his instrument, between the recluse and his inconsolable solitude. Whether a hermit; a twin; a filmgoer utterly taken with Triumph of the Will; or Masaccio, just after he’s painted the Expulsion—the poems’ speakers share a nagging anxiety that satisfaction may not exist outside the effort to imagine it, and that efforts at art and making, however compulsory to their executor, are probably regrettable from the start. A formally inventive and daring book, and one that displays a sophistication well beyond the poet’s years, Disposable Camera will be a valuable addition to American poetry.