Dispatches from dystopia : histories of places not yet forgotten

"چرا قزاقستان و مونتانا یک مکان هستند؟" فصلی از سفر شگفت‌انگیز و غیرعادی کیت براون به تاریخ مکان‌های حاشیه‌ای که نادیده گرفته شده یا پاک شده‌اند را می‌پرسد. به نظر می رسد که یک شهر معدنی ویران شده در قزاقستان و بوت، مونتانا - بزرگترین سایت سوپرفند زیست محیطی آمریکا - به لطف شباهت ها در آب و هوا، هوسبازی و پشتکار ساکنان معدود آنها، بسیار بیشتر از آن چیزی که تصور می شود مشترک است. با بردن خوانندگان به این مکان‌ها و سایر مکان‌های غیرمحتمل، ارسال‌های دیستوپیا به روش‌های بسیار انسانی و گاه بسیار دشواری که برای درک یک مکان خاص، مردم و تاریخ آن می‌رسیم، می‌پردازد.

در Dispatches from Dystopia، براون ابتدا در اینترنت و سپس شخصاً در منطقه بیگانگی چرنوبیل سرگردان است تا بفهمد کدام نسخه - واقعی یا مجازی - جعلی واقعی است. او همچنین ما را به زیرزمین هتلی در سیاتل می برد تا اموال شخصی را که توسط آمریکایی های ژاپنی-آمریکایی در سال 1942 در انبار به جا مانده بود، بررسی کنیم. در اومان، اوکراین، با براون روی درختی پنهان می شویم تا شاهد ماجرا باشیم. جشن سالانه روش هاشانه مخصوص مردان برای یهودیان حسیدی. در اورال جنوبی روسیه، او با شهروندان شهر کوچک کیشتیم صحبت می کند، جایی که آلاینده های رادیواکتیو نامرئی به طور مرموزی زندگی را نابود کرده است. سرانجام، براون به خانه در الگین، ایلینوی، در کمربند زنگ صنعتی غرب میانه باز می‌گردد تا ظهور «روستالژیا» و راه‌هایی را که تجربیات شکل‌دهنده‌اش الهام‌بخش وسواس او نسبت به زمین‌های بایر مدرنیستی بوده است، بررسی کند.
 
ارسال‌هایی از دیستوپیا. با قدرت و حرکت، تاریخ مناطقی را که خاموش، شکسته یا آلوده شده اند، روایت می کند. براون در بیان این داستان‌های ناشناخته قبلی، به بررسی ساخت و بازسازی مکان و زندگی افرادی می‌پردازد که در مناظر شکننده باقی مانده‌اند.

“Why are Kazakhstan and Montana the same place?” asks one chapter of Kate Brown’s surprising and unusual journey into the histories of places on the margins, overlooked or erased. It turns out that a ruined mining town in Kazakhstan and Butte, Montana—America’s largest environmental Superfund site—have much more in common than one would think thanks to similarities in climate, hucksterism, and the perseverance of their few hardy inhabitants. Taking readers to these and other unlikely locales, Dispatches from Dystopia delves into the very human and sometimes very fraught ways we come to understand a particular place, its people, and its history.

In Dispatches from Dystopia, Brown wanders the Chernobyl Zone of Alienation, first on the Internet and then in person, to figure out which version—the real or the virtual—is the actual forgery. She also takes us to the basement of a hotel in Seattle to examine the personal possessions left in storage by Japanese-Americans on their way to internment camps in 1942. In Uman, Ukraine, we hide with Brown in a tree in order to witness the annual male-only Rosh Hashanah celebration of Hasidic Jews. In the Russian southern Urals, she speaks with the citizens of the small city of Kyshtym, where invisible radioactive pollutants have mysteriously blighted lives. Finally, Brown returns home to Elgin, Illinois, in the midwestern industrial rust belt to investigate the rise of “rustalgia” and the ways her formative experiences have inspired her obsession with modernist wastelands.
 
Dispatches from Dystopia powerfully and movingly narrates the histories of locales that have been silenced, broken, or contaminated. In telling these previously unknown stories, Brown examines the making and unmaking of place, and the lives of the people who remain in the fragile landscapes that are left behind.