Diskurs-Inszenierungen: Zur Struktur politischer Vermittlungsprozesse am Beispiel der „Ökologischen Steuerreform“

گفتمان‌های سیاسی در همه جا برگزار می‌شود. این سوال مطرح می شود که آیا فرآیندهای سیاسی به شکل مناسبی توسط خود سیاستمداران و از طریق رسانه ها منتقل می شود یا خیر؟ تولیدات تئاتری با اثر قطبی بالا از طریق راهبردهای سرزنش و بسیج نیز نقش عمده ای در برخورد با مسائل زیست محیطی دارند. فعل و انفعالات پیچیده زیست محیطی به طرز چشمگیری در زمینه گزارش سیاست زیست محیطی با استفاده از نمادهای فشرده ارائه شده است. در این زمینه، ایده «اصلاح مالیاتی زیست‌محیطی» بر اساس مدل هنجاری توسعه پایدار نشان‌دهنده یک پروژه اصلاحی انفجاری دولت ائتلافی قرمز-سبز مطالعه حاضر است.
تحلیل بر اساس سه مورد است مدل سطحی برای تشریح فرآیندهای میانجیگری سیاسی که به تازگی توسط کارگروه ایجاد شده است، که اجرای سیاسی اقدامات (مثلاً قوانین)، اشکال سیاسی صحنه‌سازی (مانند بحث‌های پارلمانی) و ارائه آنها در رسانه‌ها به میزان مساوی. مقایسه سیستم‌های فیلتر و انتخاب در سه سطح به طور سیستماتیک از طریق بررسی‌های تخصصی بیشتر در این مطالعه به منظور دستیابی به بینشی در مورد تعاملات و وابستگی‌های متقابل با توجه به استدلال و پتانسیل مرحله‌بندی مربوطه ثبت شد.

Diskurse in der Politik werden allenthalben inszeniert. Es stellt sich die Frage, ob die politischen Prozesse in angemessener Form von der Politik selbst und über die Medien vermittelt werden oder nicht. Auch bei der Auseinandersetzung über umweltspezifische Themenfelder spielen theatralisierende Inszenierungen mit hoher Polarisierungswirkung durch Schuldzuweisungen und Mobilisierungsstrategien eine große Rolle. Komplexe ökologische Wechselwirkungen werden im Rahmen der umweltpolitischen Berichterstattung durch verdichtende Symbole eindrucksvoll präsentiert. Die auf dem normativen Leitbild der Nachhaltigen Entwicklung basierende Idee der "Ökologischen Steuerreform" stellt in diesem Kontext ein brisantes Reformprojekt der rot-grünen Regierungskoalition dar. Im Wege des Gesetzesvorhabens hat es kontroverse Debatten auf der politischen und massenmedialen Ebene gegeben, die innerhalb der vorliegenden Studie aufgezeigt werden.
Die Analyse basiert auf einem von der Arbeitsgruppe neu entwickelten Drei-Ebenen-Modell zur Beschreibung von Politikvermittlungsprozessen, dass die politischen Handlungsvollzüge (z.B. Gesetze), die politischen Inszenierungsformen (z.B. Parlamentsdebatten,) und ihrer Präsentation in den Medien gleichermaßen in den Blick nimmt. Ein Vergleich der Filter- und Selektionssysteme auf den drei Ebenen ist durch weitergehende Expertenbefragungen innerhalb der Untersuchung systematisch erfasst worden, um Erkenntnisse über die Wechselwirkungen und Interdependenzen in Hinblick auf das jeweilige Argumentations- und Inszenierungspotenzial zu erzielen.