Discrete Differential Geometry

دسته بندی: هندسه و توپولوژی
ویرایش:  
نویسندگان: Bobenko A.I.,  Schrӧder P.,  Sullivan J.M.,  Ziegler G.M.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 337 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 4 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 50,000

Издательство Birkhäuser, 2008, -337 pp. هندسه دیفرانسیل گسسته (DDG) یک زمین ریاضی جدید و فعال است که در آن هندسه دیفرانسیل (ارائه نظریه کلاسیک منیفولدهای صاف) در تعامل با هندسه گسسته (مربوط به پلی توپ ها، مجتمع های ساده و غیره)، با استفاده از ابزارها و ایده هایی از تمام بخش های ریاضیات. هدف DDG ایجاد معادل‌های گسسته از مفاهیم هندسی و روش‌های هندسه دیفرانسیل کلاسیک است. علاقه کنونی به این رشته نه تنها از اهمیت آن در ریاضیات محض ناشی می‌شود، بلکه از ارتباط آن با رشته‌های دیگر مانند گرافیک کامپیوتری نیز ناشی می‌شود.
هندسه دیفرانسیل گسسته در ابتدا از این مشاهدات ناشی می‌شود که وقتی یک مفهوم از هندسه صاف (مانند آن از یک سطح حداقلی) به درستی گسسته شده است، اجسام گسسته صرفاً تقریبی از اجسام صاف نیستند، بلکه دارای ویژگی های خاص خود هستند که آنها را به خودی خود یک موجود منسجم را تشکیل می دهد. ممکن است بسیاری از گسسته‌سازی‌های معقول مختلف با همان حد صاف پیشنهاد شود. در بین اینها کدام یک بهترین است؟ از منظر نظری، بهترین گسسته سازی آن چیزی است که ویژگی های بنیادی نظریه صاف را حفظ کند. اغلب چنین گسسته سازی ساختارهای نظریه صاف را روشن می کند و دارای ارتباطات مهمی با سایر زمینه های ریاضیات است، به عنوان مثال با هندسه تصویری، سیستم های ادغام پذیر، هندسه جبری یا تجزیه و تحلیل پیچیده. نظریه گسسته به یک معنا بنیادی‌تر است: نظریه هموار همیشه می‌تواند به عنوان یک حد بازیابی شود، در حالی که یافتن اینکه کدام گسسته ویژگی‌های مورد نظر را دارد، یک مسئله بی‌اهمیت است.
مسائل در نظر گرفته شده در هندسه دیفرانسیل گسسته عبارتند از متعدد و به طور خاص شامل: مفاهیم گسسته انحنا، کلاس‌های ویژه سطوح گسسته (مانند سطوح با انحنای ثابت)، مجتمع‌های مکعبی (شامل شبکه‌های چهارگانه)، آنالوگ‌های گسسته پارامترسازی ویژه سطوح (مانند پارامترهای هم‌نقل و خط منحنی). وجود و صلبیت سطوح چند وجهی (مثلاً از یک نوع ترکیبی معین)، آنالوگهای گسسته از عملکردهای مختلف (مانند انرژی خمشی) و نظریه تقریب. از آنجایی که رایانه‌ها با نمایش‌های گسسته داده‌ها کار می‌کنند، جای تعجب نیست که بسیاری از کاربردهای DDG در علوم رایانه، به ویژه در زمینه‌های هندسه محاسباتی، گرافیک و پردازش هندسه یافت می‌شوند.
علی‌رغم تلاش‌های زیاد افراد مختلف با وسعت علمی استثنایی، شکاف های زیادی بین جوامع فرعی ریاضی مختلف که در هندسه دیفرانسیل گسسته کار می کنند باقی می ماند. فرصت های علمی و کاربردهای بالقوه در اینجا بسیار قابل توجه است. هدف سمینار هندسه دیفرانسیل گسسته Oberwolfach که در ماه مه تا ژوئن 2004 برگزار شد، گرد هم آوردن ریاضیدانان از جوامع فرعی مختلف بود که در جنبه های مختلف DDG کار می کردند تا دوره های سخنرانی را برای مخاطبان ریاضی عمومی ارائه دهند. این سمینار عمدتاً برای دانشجویان و فوق دکترا بود، اما برخی از متخصصان ارشد دیگر که در این زمینه کار می کردند نیز شرکت کردند. بخش اول: گسسته سازی سطوح: کلاس های ویژه و پارامترسازی
سطوح از دایره ها
سطوح حداقل از الگوهای دایره: مسائل ارزش مرزی، نمونه هایی
طراحی استوانه هایی با انحنای منفی ثابت
در مورد یکپارچگی تغییر شکل های بی نهایت کوچک و متناهی چند وجهی سطوح
سطوح گسسته هاشیموتو و یک جریان حلقه دودی دوگانه گسسته
عملکرد گرین گسسته
بخش دوم: انحناهای منحنی ها و سطوح گسسته
منحنی های انحنای کل محدود
همگرایی و نوع ایزوتوپی برای نمودارهای انحنای کل محدود
انحناهای سطوح صاف و گسسته
بخش سوم: تحقق هندسی سطوح ترکیبی
سطوح چندوجهی جنس بالا
شرایط لازم برای تحقق پذیری هندسی مجتمع های ساده
شمارش و تحقق تصادفی سطوح مثلثی
بر روی روش های اکتشافی برای یافتن تحقق سطوح
بخش چهارم: پردازش هندسه و مدل‌سازی با هندسه دیفرانسیل گسسته
چه چیزی را می‌توانیم اندازه‌گیری کنیم؟ از پوسته های نازک

Издательство Birkhäuser, 2008, -337 pp. Discrete differential geometry (DDG) is a new and active mathematical terrain where differential geometry (providing the classical theory of smooth manifolds) interacts with discrete geometry (concerned with polytopes, simplicial complexes, etc.), using tools and ideas from all parts of mathematics. DDG aims to develop discrete equivalents of the geometric notions and methods of classical differential geometry. Current interest in this field derives not only from its importance in pure mathematics but also from its relevance for other fields such as computer graphics.
Discrete differential geometry initially arose from the observation that when a notion from smooth geometry (such as that of a minimal surface) is discretized properly, the discrete objects are not merely approximations of the smooth ones, but have special properties of their own, which make them form a coherent entity by themselves. One might suggest many different reasonable discretizations with the same smooth limit. Among these, which one is the best? From the theoretical point of view, the best discretization is the one which preserves the fundamental properties of the smooth theory. Often such a discretization clarifies the structures of the smooth theory and possesses important connections to other fields of mathematics, for instance to projective geometry, integrable systems, algebraic geometry, or complex analysis. The discrete theory is in a sense the more fundamental one: the smooth theory can always be recovered as a limit, while it is a nontrivial problem to find which discretization has the desired properties.
The problems considered in discrete differential geometry are numerous and include in particular: discrete notions of curvature, special classes of discrete surfaces (such as those with constant curvature), cubical complexes (including quad-meshes), discrete analogs of special parametrization of surfaces (such as conformal and curvature-line parametrizations), the existence and rigidity of polyhedral surfaces (for example, of a given combinatorial type), discrete analogs of various functionals (such as bending energy), and approximation theory. Since computers work with discrete representations of data, it is no surprise that many of the applications of DDG are found within computer science, particularly in the areas of computational geometry, graphics and geometry processing.
Despite much effort by various individuals with exceptional scientific breadth, large gaps remain between the various mathematical subcommunities working in discrete differential geometry. The scientific opportunities and potential applications here are very substantial. The goal of the Oberwolfach Seminar Discrete Differential Geometry held in May–June 2004 was to bring together mathematicians from various subcommunities working in different aspects of DDG to give lecture courses addressed to a general mathematical audience. The seminar was primarily addressed to students and postdocs, but some more senior specialists working in the field also participated. Part I: Discretization of Surfaces: Special Classes and Parametrizations
Surfaces from Circles
Minimal Surfaces from Circle Patterns: Boundary Value Problems, Examples
Designing Cylinders with Constant Negative Curvature
On the Integrability of Infinitesimal and Finite Deformations of Polyhedral Surfaces
Discrete Hashimoto Surfaces and a Doubly Discrete Smoke-Ring Flow
The Discrete Green’s Function
Part II: Curvatures of Discrete Curves and Surfaces
Curves of Finite Total Curvature
Convergence and Isotopy Type for Graphs of Finite Total Curvature
Curvatures of Smooth and Discrete Surfaces
Part III: Geometric Realizations of Combinatorial Surfaces
Polyhedral Surfaces of High Genus
Necessary Conditions for Geometric Realizability of Simplicial Complexes
Enumeration and Random Realization of Triangulated Surfaces
On Heuristic Methods for Finding Realizations of Surfaces
Part IV: Geometry Processing and Modeling with Discrete Differential Geometry
What Can We Measure?
Convergence of the Cotangent Formula: An Overview
Discrete Differential Forms for Computational Modeling
A Discrete Model of Thin Shells