Discourses on Society: The Shaping of the Social Science Disciplines

این کتاب، که احتمالاً جامع‌ترین بحث در مورد ظهور علم اجتماعی مدرن تولید شده را نشان می‌دهد، بسیار بیشتر از صرفاً تاریخی است. مشارکت کنندگان به بازنویسی تاریخ علوم اجتماعی و نشان دادن محدودیت های مفاهیم متعارف توسعه آنها پرداختند. آنها این وظایف را با موفقیت و تمایز بسیار انجام می دهند. با این حال، آنها به روشی مستقیم به درک ما از رابطه بین تحلیل اجتماعی و ماهیت جوامع بشری امروز کمک می کنند. دیدگاه درخشان و متمایز مقالات این مجموعه این است که با مثال‌های خاص نشان دهد که علوم اجتماعی و نهادهای مدرن به شکل‌دهی یکدیگر در تعامل متقابل کمک کرده‌اند. سیستم‌های مدرن تا حدودی از طریق ادغام بازتابی دانش در حال توسعه علوم اجتماعی ایجاد می‌شوند. از سوی دیگر، علوم اجتماعی خود را بر حسب تأمل مستمر بر تکامل آن نظام ها سازمان می دهند. چنان‌که واگنر و ویتروک به‌ویژه تصریح می‌کنند، چنین دیدگاهی به‌هیچ‌وجه وضعیت ادعاهای دانش مطرح شده در علوم اجتماعی را به چالش نمی‌کشد یا واقعیت مستقل نهادهای اجتماعی را تخریب نمی‌کند. کتاب این مفهوم را زیر سوال می برد که نهادینه شدن علوم اجتماعی را می توان به عنوان فرآیند افزایش استقلال آنها از ارتباطات اجتماعی بیرونی درک کرد. "خودمختاری" به جای یک پدیده متمایز به عنوان یک شکل، یک شیوه مشروعیت و اساس قدرت را تشکیل می دهد.

This book, which represents probably the most comprehensive discussion of the emergence of modem social science yet produced, is of far more than merely historical interest. The contributors set out to rewrite the history of the social sciences and to show the limitations of conventional conceptions of their development. These tasks they accomplish with great success and much distinction. Yet in so doing they contribute in a direct way to our understanding of the relation between social analysis and the nature of human societies today. The brilliant and distinctive perspective of the papers in this collection is to demonstrate, with many specific examples, that social science and modem institutions have helped shape each other in mutual interplay. Modem systems are in some part con­ stituted through the reflexive incorporation of developing social science knowledge; on the other hand, the social sciences organise themselves in terms of a continuing reflection upon the evolution of those systems. Such a perspective, as Wagner and Wittrock in particular make clear, does not in any way either impugn the status of knowledge claims made within social science or destroy the independent reality of social institutions. The book questions the notion that the institutionalising of the social sciences can be understood as a process of their increasing autonomy from extemal social connections. 'Autonomy' forms a mode of legitima­ tion and a basis of power rather than a distinctive phenomenon as such.