Discipline and the Other Body: Correction, Corporeality, Colonialism

انضباط و بدن دیگر رابطه صمیمی بین خشونت و تفاوت را که در زیربنای قدرت حکومتی مدرن و گفتمان های حقوق بشری که آن را نقد می کنند، آشکار می کند. مقاله‌های مقایسه‌ای که در این مجموعه گرد هم آمده‌اند نشان می‌دهند که چگونه با استفاده از خشونت فیزیکی برای نظم بخشیدن و کنترل افراد استعماری، دولت‌ها مکرراً خود را درگیر تناقض اساسی می‌دانستند: استعمار درباره مدیریت تفاوت بود - «متمدن» حاکم بر «غیر متمدنان» - اما خشونت استعماری از نظر بسیاری مخالف مدنیت به نظر می رسید و تهدیدی برای تضعیف تمایزی که استفاده از آن را تأیید می کرد. تجاوز به بدن افراد استعمارگر به طور مرتب رسوایی ایجاد می کرد و در نهایت به ابتکارات بشردوستانه منجر می شد که در نهایت مفاهیم «انسان» را تغییر می داد و به شکل گیری اشکال مدرن گفتمان حقوق بشر کمک می کرد. خشونت و انضباط استعماری همچنین نقش مهمی در تشدید مقوله‌های مدرن تفاوت - نژاد، جنسیت، قومیت، جنسیت و مذهب داشت.

شرکت‌کنندگان، که هم مورخان و هم انسان‌شناسان را در بر می‌گیرند، به مواردی از خشونت استعماری از اوایل دوره مدرن می‌پردازند. تا قرن بیستم و از آسیا تا آفریقا تا آمریکای شمالی. آنها موضوعات مختلفی را در نظر می گیرند، از تعاملات نژاد، قانون، و خشونت در لوئیزیانای مستعمره تا تلاش های بریتانیا برای تنظیم رابطه جنسی و ازدواج در ارتش هند در اوایل قرن نوزدهم. آنها معضلات سیاسی ناشی از استفاده گسترده از شکنجه در هند مستعمره و شیوه هایی را که استعمارگران بریتانیایی به نیجریه ای ها شلاق می زدند، بر اساس این باور که وابستگی های قومی و مذهبی مختلف با درجات مختلف تکامل اجتماعی و سطوح حساسیت به درد جسمی مطابقت دارد، بررسی می کنند. مقاله ای در مورد چگونگی اعمال خشونت بدنی توسط شفا دهندگان صوفی معاصر برای حفظ سلسله مراتب جنسی و مذهبی در شمال نیجریه پسااستعماری نشان می دهد که دولت تنها مجری رژیم های انضباطی مبتنی بر ایده های متفاوت نیست.

مشارکت کنندگان. لورا بیر، ایوت کریستینس، شانون لی داودی، دوروتی کو، آیزاک لند، سوزان اوبراین، داگلاس ام پیرز، استیون پیرس، آنوپاما رائو، کری وارد

Discipline and the Other Body reveals the intimate relationship between violence and difference underlying modern governmental power and the human rights discourses that critique it. The comparative essays brought together in this collection show how, in using physical violence to discipline and control colonial subjects, governments repeatedly found themselves enmeshed in a fundamental paradox: Colonialism was about the management of difference—the “civilized” ruling the “uncivilized”—but colonial violence seemed to many the antithesis of civility, threatening to undermine the very distinction that validated its use. Violation of the bodies of colonial subjects regularly generated scandals, and eventually led to humanitarian initiatives, ultimately changing conceptions of “the human” and helping to constitute modern forms of human rights discourse. Colonial violence and discipline also played a crucial role in hardening modern categories of difference—race, gender, ethnicity, sexuality, and religion.

The contributors, who include both historians and anthropologists, address instances of colonial violence from the early modern period to the twentieth century and from Asia to Africa to North America. They consider diverse topics, from the interactions of race, law, and violence in colonial Louisiana to British attempts to regulate sex and marriage in the Indian army in the early nineteenth century. They examine the political dilemmas raised by the extensive use of torture in colonial India and the ways that British colonizers flogged Nigerians based on beliefs that different ethnic and religious affiliations corresponded to different degrees of social evolution and levels of susceptibility to physical pain. An essay on how contemporary Sufi healers deploy bodily violence to maintain sexual and religious hierarchies in postcolonial northern Nigeria makes it clear that the state is not the only enforcer of disciplinary regimes based on ideas of difference.

Contributors. Laura Bear, Yvette Christiansë, Shannon Lee Dawdy, Dorothy Ko, Isaac Land, Susan O’Brien, Douglas M. Peers, Steven Pierce, Anupama Rao, Kerry Ward