Disaster Management in China in a Changing Era

این کتاب نشان می‌دهد که چگونه مقامات چینی به فشارهای مردمی و بین‌المللی واکنش نشان داده‌اند و در عین حال به دنبال حفظ شغل خود در زمینه مدیریت بلایا هستند. با استفاده از زلزله ونچوان در سال 2008 به عنوان مطالعه موردی، نشان می دهد که چگونه رژیم های استبدادی در حال ایجاد مکانیسم های حکومتی جدید در پاسخ به تغییر محیط جهانی و با چه چالش هایی در این فرآیند هستند. این کتاب هم اثرات فوری و هم درازمدت یک فاجعه بزرگ را بر روی سیاست، نهادها و رویه‌های حکومتی چین بررسی می‌کند و به دنبال توضیح این است که کدام عوامل منجر به تلاش‌های بازسازی عجولانه و ضعیف می‌شوند، که به نوبه خود همان شرایط آسیب‌پذیری را بازتولید می‌کنند. یا جوامع را در معرض خطرات جدید قرار دهید. به طور خلاصه، داستانی «سیاسی» از چگونگی تعاملات درون دولتی، روابط دولت-جامعه، و مشارکت بین‌المللی می‌تواند فرآیندها و نتایج بازیابی و بازسازی را شکل دهد.

This book shows how Chinese officials have responded to popular and international pressure, while at the same time seeking to preserve their own careers, in the context of disaster management. Using the 2008 Wenchuan earthquake as a case study, it illustrates how authoritarian regimes are creating new governance mechanisms in response to the changing global environment and what challenges they are confronted with in the process. The book examines both the immediate and long-term effects of a major disaster on China’s policy, institutions, and governing practices, and seeks to explain which factors lead to hasty and poorly conceived reconstruction efforts, which in turn reproduce the very same conditions of vulnerability or expose communities to new risks. In short, it tells a “political” story of how intra-governmental interactions, state-society relations, and international engagement can shape the processes and outcomes of recovery and reconstruction.