ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Dirty Little Secrets of the Record Business: Why So Much Music You Hear Sucks

دانلود کتاب اسرار کوچک و ناخوشایند از تجارت در زمینه ضبط: چرا اینقدر موسیقی می شنوید که مکنده است

Dirty Little Secrets of the Record Business: Why So Much Music You Hear Sucks

مشخصات کتاب

Dirty Little Secrets of the Record Business: Why So Much Music You Hear Sucks

دسته بندی: کسب و کار
ویرایش:  
نویسندگان:   
سری:  
ISBN (شابک) : 1556526431, 9781556526435 
ناشر: Chicago Review Press 
سال نشر: 2007 
تعداد صفحات: 353 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 3 مگابایت

قیمت کتاب (تومان) : 30,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 13


در صورت تبدیل فایل کتاب Dirty Little Secrets of the Record Business: Why So Much Music You Hear Sucks به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب اسرار کوچک و ناخوشایند از تجارت در زمینه ضبط: چرا اینقدر موسیقی می شنوید که مکنده است نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب اسرار کوچک و ناخوشایند از تجارت در زمینه ضبط: چرا اینقدر موسیقی می شنوید که مکنده است

برای بیش از دو نسل، صنعت موسیقی طوری رفتار می کرد که انگار همه ما را کوتاه و فرفری کرده بودند. آنها منبع، قیمت ها و تقاضا را کنترل کردند. سپس تمام جهنم شکست - و آنها هنوز هم در حال اجرا هستند. تبلیغ امضاکنندگان بی‌استعداد یا گروه‌هایی که در کنار هم با تصویر بسیار زیاد و کم‌چیز دیگر کار می‌کردند، همیشه آسان‌تر و سودآورتر از پرداختن به هنرمندان واقعاً با استعداد بوده است. هنرمندان واقعی آنقدر دوام می آورند که شروع به مطالبه کنند و اگر برآورده نشدند، همیشه می توانند استعداد خود را به جای دیگری ببرند. در مقابل، ژورسازان بی استعداد یک دوجین سکه هستند. و همه حاضرند زندگی خود را برای شهرت، شاید مقداری مواد مخدر و مقداری پرستش کوتاه مدت تلف کنند (ص.237). ترویج استعدادهای بسیار کمتر هرگز مشکلی نبود، زیرا صنعت موسیقی همیشه دست در دست اکثر تهیه کنندگان رادیو بوده است. به نظر می رسد رسوایی های Payola-and-plugola هرگز از مد نمی افتد، از دهه 1960 در کالیفرنیا تا چند سال پیش با SONY-BMG در نیویورک. آیا تا به حال فکر کرده اید که چرا اکثر ایستگاه های رادیویی بارها و بارها یک درایو مشابه را پخش می کنند و هم گروه های مستقل و هم آهنگ های قدیمی را نادیده می گیرند؟ و دقیقاً فکر کردید \"Hits\" چگونه ساخته می شود؟ نه ...\"درخواست شنوندگان\" امیدوارم! (p.105) مثل این بود که شرکت کولا هم ذائقه‌ها و هم مرکز تشنگی ما را کنترل می‌کرد - و سپس به فروش نوشابه‌های آب‌خورده به قیمت یک وعده غذای چهار وعده‌ای ادامه می‌داد. بنابراین، نابغه‌هایی که صنعت موسیقی را اداره می‌کنند، ستاره‌های آینده را از میان جمعیت تنبل و در عین حال جاه‌طلب انتخاب می‌کردند و تقریباً به آنها پول نمی‌دادند (\"مطمئناً، شما میلیون‌ها پسر را وارد می‌کنید، اما تمام این پول صرف هزینه‌های تولید و تبلیغات می‌شود. من به سختی حتی خودم را میشکنم\"). وقتی ستاره تیراندازی آنها محو شد، آنها به سادگی آنها را دور انداختند و به سراغ قربانی بعدی سیستم ستاره ای رفتند. دستگاهی بود که خوب روغن کاری شده بود. میلیاردها درآمد - فقط برای مردمی که فکر می‌کردیم درآمد نداشت (ص.259). سپس، در اوایل دهه 90، گروهی از آلمانی‌های مبتکر با فشرده‌سازی صدای mp3 آمدند و آسمان به داخل فرو رفت. حتی با اولین اتصالات آهسته اینترنت، دانلود آهنگی با کیفیت قابل مقایسه با سی‌دی حدود 10 دقیقه طول کشید. مطمئناً، این دقیقاً حلال نبود، اما بدتر از آن: دانلود آهنگی که می‌توانستید از رادیو به صورت رایگان بشنوید یا درخواست نیمی از روز دستمزد برای یک سی‌دی که نه تنها نیمه خالی بود، بلکه فقط حاوی یک آهنگ خوب بود - بقیه. به عنوان پرکننده شناخته می شد؟ NAPSTER، GROKSTER، KAZAA و سپس سیلاب ها - به سادگی امکان بسته شدن دروازه های سیل پس از باز شدن آنها وجود نداشت. پس صنعت موسیقی چه کرد؟ اولین چیزی که آنها به ذهنشان رسید، سیاست "بیایید مشتریانمان را مجبور کنیم برای همان موسیقی دوباره و دوباره بپردازند" بود. آنها برای «حقوق مالکیت معنوی» شدید (و البته به عنوان یک صنعت ثروتمند) لابی کردند که هر شکلی از اشتراک گذاری یا فروش مجدد را غیرقانونی می کند. بازوی بلند RIAA در واقع، درست مانند یک شیک داون اجرا می شود (ص.277). اکنون، سعی کنید تصور کنید کرایسلر فروش خودروهای دست دوم را غیرقانونی می‌کند تا فروش خود را افزایش دهد - آیا این کار (قانونی یا اخلاقی) منطقی است؟ آنها همچنین برنامه های استعدادیابی تلویزیونی را کشف کردند. دلقک ها را وارد کنید - و آنها را سریعتر اجرا کنید. شوهای استعدادیابی نه تنها «موفقیت» را با قراردادهای کار برده برابری می‌کنند، بلکه مجموعه‌های تازه‌ای از خواننده‌های نیمه‌آموزش دیده را برای صنعت موسیقی فراهم می‌کنند. دیگر نیازی به لب خوانی میلی وانیلی های دنیا نیست. پسران و دختران جدید آنها ممکن است هنوز زودگذر باشند، اما آنها کم و بیش می توانند به تنهایی آواز بخوانند. اما این نبردی است که قبلاً شکست خورده است. وقتی یک صنعت از شکایت مشتریان سابقش بیشتر از فروش محصولش درآمد کسب می کند (که هر روز بی ربط تر می شود)، شما فقط می دانید که آنها از نقطه بی بازگشت گذشته اند. شیفته؟ خوب، این کتاب کل داستان را با جزئیات بسیار بیشتر و نکات مهم آبمیوه گیری می گوید. نویسنده یکی از افراد داخلی صنعت موسیقی است و هیچ ابایی ندارد که ادعاهای خود را با اطلاعات داخلی زیادی پشتیبانی کند. خواندن آن آسان است و حتی یک فصل در آمازون دارد. برای هر خریدار موسیقی که باید بخوانید! (و من از هر PC Gamer می ترسم، زیرا صنعت بازی دقیقاً همان راه را دنبال می کند)


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

For more than two generations the music industry behaved as if they had us all by the short and curly. They controlled the source, the prices and the demand. Then all hell broke loose - and they are still running. It had been always easier and more profitable to promote untalented signers or groups bootstrapped together with a lot of image and little else than having to deal with really talented artists. Real artists last long enough to start making demands and if they are not met they can always take their talent elsewhere. In contrast, untalented posers are a dime a dozen. And are all willing to waste their lives for fame, maybe some drugs and some short-lived adoration (p.237). Promoting far lesser talents was never a problem as the music industry has always been hand-in-hand with most radio producers. Payola-and-plugola scandals never seem to go out of fashion, from the 1960's in California to some years ago with SONY-BMG in New York. Ever wondered why most radio stations play the same drivel over and over and ignore both indie groups and older songs? And how exactly did you think "hits" are made? Not ..."listeners' requests" I hope! (p.105) It was like the Cola Company controlling both our taste-buds and our thirst center - and then going on selling watered-down soft drinks for the price of a four-course meal. So, the geniuses running the music industry kept picking stars-to-be from the lazy-yet-ambitious crowd and paid them close to nothing ("sure, you bring in millions son, but all that money goes to production and promotion expenses, see. I hardly break even myself"). When their shooting stardom faded, they simply discarded them and moved on to the next star-system victim. It was a well-oiled machine. It made billions - just not for the people we thought it did (p.259). Then, in the early-90's a group of inventive Germans came up with the mp3 sound-compression and the sky fell in. Even with the first slow internet connections, downloading a song of quality comparable to that of a CD took about 10minutes. Sure, it was not exactly kosher but what was worse: downloading a song you could hear on the radio for free or asking half a day's wages for a CD that was not only half empty but it also contained only a single good song - the rest was known as filler? NAPSTER, GROKSTER, KAZAA and then torrents - there was simply no closing the flood-gates once they had burst open. So what did the music industry do? First thing they came up with was the "let's make our customers pay for the same music again and again" policy. They lobbied for (and, being a wealthy industry, of course got) draconian "intellectual property rights" that make any form of sharing or reselling illegal. The long arm of RIAA in effect, is run just like a shakedown (p.277). Now, try to imagine Chrysler getting second-hand car sales to be illegal only to enhance its own sales - would that make any (legal or moral) sense? They also discovered TV talent Shows. Enter the clowns - and make them run faster. Talent shows not only equate "success" with slave-labor contracts but they also provide the music industry with numerous fresh pools of semi-trained singers. No more need for the Milli-Vanillis of the world to lip-sing. Their new boys and girls may still be ephemeral but they can more or less sing by themselves. But it's a battle already lost. When an industry makes more money from suing its former customers than from selling its product (that becomes more irrelevant every day), you just know they are way past the point of no return. Intrigued? Well, this book tells the whole story with far more details and far juicer tidbits. The writer is a music industry insider and has no qualms backing his claims with a lot of inside information. It is an easy read and it even has a chapter on Amazon. A MUST READ FOR ANY MUSIC BUYER! (and any PC Gamer I am afraid, as the Gaming industry is following in exactly the same footsteps)



فهرست مطالب

Copyright\n......Page 3
Dedication\n......Page 4
Contents \n......Page 8
Acknowledgments\n......Page 12
Introduction\n......Page 14
Part I | Playback and Payback: How the Record Business Drowned in Its Own Success\n......Page 24
1 Who’s in Charge Here? You’re Kidding!\n......Page 26
2 Answering to the Stockholders, Not the Audience \n......Page 33
3 Who Does What to Whom: A Brief Tour of a Fictitious Record Company\n......Page 41
4 Q: How Many A&R Guys Does It Take to Screw in a Lightbulb? A: We Can’t Screw Anymore—They Cut Off Our Balls! \n......Page 51
5 Charting the Course: How Changes in the Charts Changed the Biz\n......Page 57
6 Control Issues: Did Home Taping Kill Music? \n......Page 64
7 Panic in the Suites: Napster, Grokster, and the Last Kazaa \n......Page 70
8 150 Records = 50 Percent of Revenue\n......Page 89
9 The Fable of the Elephant and the Rabbit: How the Indies Are Eating the Majors’ Lunch\n......Page 95
Part II | The Messy Suicide of Commercial Radio......Page 104
10 Airwaves of the People, for the People . . . Yeah, Sure\n......Page 106
11 Regulations? We Don’t Need No Steenking Regulations \n......Page 110
12 The Death of the DJ: The Curse of Selector \n......Page 115
13 The Process: How Songs Really Get on the Radio \n......Page 121
14 Payola Isn’t Dead. It Always Smelled Like That\n......Page 128
15 We Don’t Do Payola. We Let the Independent Promotion Companies Handle It \n......Page 142
16 Arbitron Rated #1 in Symphonic-Punk-Country-Disco: Fragging the Format \n......Page 152
17 Are You Sirius? Can Satellite Radio, Webcasting, and Podcasting Save Broadcasting (or Even Themselves)? \n......Page 157
Part III | Retailing Records......Page 166
18 Rock and the Hard Place: Records Become a Commodity and Face Real Estate Prices and Profit Margins\n......Page 168
19 Censorship: Wal-Mart Tippers the Scales \n......Page 181
20 A Voyage Down the Amazon.com\n......Page 188
Part IV | Technology......Page 194
21 We Recorded This in Only Three Months! From One Mic to 128 Tracks \n......Page 196
22 The Internet: Friend, Foe, or Just a Tool?\n......Page 208
23 Hardware and Software: On Demand and on Your Hip \n......Page 220
Part V | We, the Audience......Page 232
24 A Touch of Grey: Boomers Grow Up and Grow Old\n......Page 234
25 The Lost Audience: How the Music Business Broke Faith with Its Main Supporters \n......Page 239
26 An Embarrassment of Riches: Entertainment Options Today—“Hey, Kid, Wanna Buy a Record or a Video Game?\"\n......Page 246
Part VI | Money......Page 252
27 Music Education: Buddy, Can You Spare a Dime?\n......Page 254
28 The Orlando Phenomenon: Boy Bands and Bad Girls Made to Order\n......Page 260
29 Breaking the Star = Breaking the Bank\n......Page 268
30 The Video Revolution: Looks Aren’t Everything; They’re the Only Thing \n......Page 274
31 Contacts and Contracts: Why an Artist Can Go Gold One Day and Be Flipping Burgers the Next \n......Page 282
Conclusion: The Bilious Stew of the Music Business at the Turn of the Millennium—and Hope for Deliverance \n......Page 294
Source Notes\n......Page 308
Bibliography\n......Page 326
Original Sources \n......Page 342
Index\n......Page 344




نظرات کاربران

تمامی حقوق معنوی و مادی وبسایت متعلق به اینترنشنال لایبرری می باشد
نماد اعتماد الکترونیکی