دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Diodore de Sicile: Bibliothèque historique. Fragments, Tome I: Livres VI-X
دانلود کتاب دیودوروس سیسیلی: کتابخانه تاریخی. Fragments, Tome I: Books VI-X
مشخصات کتاب
Diodore de Sicile: Bibliothèque historique. Fragments, Tome I: Livres VI-X
ویرایش: نویسندگان: Diodorus Siculus, Aude Cohen-Skalli سری: Collection des universités de France Série grecque - Collection Budé 488 ISBN (شابک) : 9782251005713 ناشر: Les Belles Lettres سال نشر: 2012 تعداد صفحات: 673 زبان: Ancient Greek, French فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 36 Mb
قیمت کتاب (تومان) : 57,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Diodore de Sicile: Bibliothèque historique. Fragments, Tome I: Livres VI-X به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب دیودوروس سیسیلی: کتابخانه تاریخی. Fragments, Tome I: Books VI-X نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب دیودوروس سیسیلی: کتابخانه تاریخی. Fragments, Tome I: Books VI-X
اساطیر؛ گزارش بنیادها و استعمارها پس از بازگشت از تروا؛ جهان یونان در قرن 8-6th\r\n\r\nاین کتاب یک نسخه انتقادی همراه با ترجمه و تفسیری فلسفی و تاریخی از کتاب‌های پنج‌گانه دوم دیودوروس سیسیلی ارائه می‌کند که خواننده را از پایان آثار باستانی یونان به جنگ اول ایران می‌برد. این نسخه که بیش از همه در احیای علاقه به کار دیودوروس در دهه‌های اخیر مشارکت دارد، عموماً در چارچوب تحقیقاتی قرار می‌گیرد که در ایتالیا، فرانسه و بلژیک در چارچوب مورخان «تجزیه‌ای» توسعه یافته است. در واقع، مانند کتاب‌های دهه‌های سوم و چهارم، کتاب‌های VI-X فقط در حالت تکه‌ها باقی می‌مانند، زیرا آخرین شاهد نسخه خطی متن کامل در سال 1453 از بین رفت. بخش عمده ای از قطعات در Excerpta Constantiniana یافت می شود، مجموعه ای از گزیده هایی از مورخان یونانی زبان که امپراتور بیزانس کنستانتین هفتم پورفیروژنت در نیمه اول قرن دهم گردآوری کرده بود. بقیه از نقل قول ها یا نقل قول ها، شهادت های برخی از مدافعان، وقایع نگاران یا سایر دانشمندان اواخر باستان و دوره بیزانس تشکیل شده است که به دلایل مختلف از دیودوروس سیسیلی در آثار خود نقل کرده اند.\r\n\r\nنویسنده از این مطالب غنی و پیچیده، با توجه خاص به مسائل گاهشماری، ساختار کلی و محتوای هر یک از پنج کتاب را بازسازی کرده است: وقتی مورخ در کتاب اول طرح کلی تحقیق خود را ارائه می‌کند، این کتاب با اصرار بر وحدت شش کتاب اول، ساختار زمانی و موضوعی را ایجاد می‌کند که کتاب ششم را به آخرین کتاب «اساطیری» و همچنین آخرین کتاب «باستان‌شناسی‌ها» تبدیل می‌کند. در گذار با زمان المپیک (از 1184/3 تا 777/6)، به نظر می‌رسد دیودور از مدلی پیروی می‌کند که آپولودوروس آتنی در Chronika خود تعریف کرده است: بنابراین مورخ به طور قطعی به سمت spatium historicum (معرفی شده در کتاب هفتم) حرکت می‌کند. ، بیان انتخاب شده پایان جنگ تروا است. این بررسی گاهشماری بخشی از یک تحلیل تاریخی بزرگتر است. در واقع، یک نکته اساسی وجود دارد، یک محور در تفسیر ساختار کتابخانه، که دیودوروس در آن به ویژه از پیشینیان خود متمایز است: این در مفهومی است که او تاریخ جهانی را پیشنهاد می‌کند که در انتشارات به تفصیل مورد مطالعه قرار گرفته است. ادغام شرح اپیزودهایی که در بسیاری از نقاط جهان (که به عنوان μία πόλις در نظر گرفته می شود)، از مبدأ شروع می شود و به زمان خود می رسد، در حالی که به روش تحلیلی احترام می گذارد، به ویژه دشوار بود. در حکم تداوم، وحدت در ترکیب بندی، و سرانجام تقارن، که دیودوروس در هر نقطه از کار ادعا می کند، شکست می خورید؟ در کتاب‌های VI-X، عناصر مشخصی از پاسخ، و ردپای خاصی از شیوه‌ای که مورخ در آن قسمت‌های اصلی و روایت‌های رویدادهای موازی را با هم ترکیب می‌کند، وجود دارد.\r\n\r\nاین تفسیر همچنین چندین سؤال از تفسیرهای الهیاتی را بررسی می کند، که به ویژه با آموزه ی هممریستی مرتبط است، که اوج خود را در کتابخانه تاریخی یافت. قطعاتی با گرایش همیاری تصویر کاملی از دشواری در تفسیر ادبیات پراکنده را تشکیل می‌دهند: تفسیر سعی می‌کند با دقت در هر بخش، آنچه را که مهم است به نقل‌کننده یا حتی نقل‌قول‌های متوالی نسبت داده شود، که الحاق آن‌ها نیاز به تفصیل دارد، تفکیک کند. و آنچه توصیه می شود در آخرین تحلیل در دیودوروس سیسیلی تشخیص داده شود.\r\n\r\nAude Cohen-Skalli دانشجوی سابق دانشگاه Paris-IV-Sorbonne و École Normale Supérieure در خیابان اولم، دکترای دانشگاه Paris-IV و Scuola Normale Superiore در پیزا، Aude Cohen-Skalli از سال 2010 تدریس می کند. دانشگاه نیس – سوفیا آنتیپولیس. او در چندین کنفرانس در مورد کار دیودوروس سیسیلی و تاریخ سیسیل یونانی و رومی شرکت کرده است و نویسنده حدود ده مقاله در مورد کتابخانه تاریخی دیودوروس، تاریخ سیسیل، تاریخ نویسان یونانی است. رم و در مورد مسائل تاریخ نگاری پراکنده.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Mythologies; Récits de fondations et de colonisations suite au retour de Troie; Le monde grec aux VIIIe-VIe siècles Le livre offre une édition critique, accompagnée d'une traduction et d'un commentaire philologique et historique, des livres de la deuxième pentade de Diodore de Sicile, qui fait aller le lecteur de la fin des antiquités grecques à la première guerre médique. Participant avant tout du renouveau d’intérêt qu’a connu l’œuvre de Diodore dans les dernières décennies, cette édition entre également de façon générale dans le cadre des recherches qui se sont développées en Italie, en France, et en Belgique, dans le cadre des historiens « fragmentaires ». En effet, comme les livres des troisième et quatrième décades, les livres VI-X ne subsistent plus qu’à l’état de fragments, depuis qu’a péri, en 1453, le dernier témoin manuscrit du texte complet. Le gros des fragments se trouve dans les Excerpta Constantiniana, une collection d’extraits d’historiens de langue grecque que l’empereur byzantin Constantin VII Porphyrogénète fit compiler durant la première moitié du Xe siècle ; le reste est constitué de citations ou de paraphrases, témoignages de quelques apologistes, chronographes ou autres érudits de l’antiquité tardive et de la période byzantine, qui, pour différentes raisons, citèrent Diodore de Sicile dans leurs œuvres. À partir de ce matériau riche et complexe, l’auteur a entrepris de reconstituer l’économie générale et le contenu de chacun des cinq livres, avec une attention particulière portée aux problèmes de chronologie : lorsque l’historien présente, au livre I, le plan d’ensemble de son enquête, en insistant sur l’unité des six premiers livres, celui-ci met en place une construction chronologique et thématique qui fait du livre VI le dernier livre « mythologique », mais aussi le dernier livre des « archéologies grecques ». Dans la transition avec les temps olympiques (de 1184/3 à 777/6), Diodore semble suivre le modèle d’exposition défini par Apollodore d’Athènes dans ses Chronika : l’historien s’achemine donc définitivement vers le spatium historicum (introduit au livre VII), l’articulation choisie étant la fin de la guerre de Troie. Cet examen de la chronologie s’inscrit dans le cadre d’une analyse historiographique plus large. En effet, il est un point essentiel, pivot dans l’interprétation de la structure de la Bibliothèque, sur lequel Diodore se détache particulièrement de ses prédécesseurs : c’est dans la conception qu’il propose de l’histoire universelle, étudiée en détail dans l’édition. La tâche était particulièrement difficile de fondre dans une même narration le récit des épisodes survenus en tant de points de l’œcoumène (traitée comme μία πόλις), en partant des origines et rejoignant son temps, tout en respectant la méthode annalistique : comment éviter de manquer au précepte de continuité, à celui d’unité dans la composition, et enfin à celui de symétrie, que Diodore professe en tout point de l’œuvre ? Dans les livres VI-X se trouvent certains éléments de réponse, et certaines traces de la façon dont l’historien tissa ensemble épisodes principaux et narrations de faits parallèles. Le commentaire examine en outre plusieurs questions d’exégèses théologiques, liées notamment à la doctrine évhémériste, qui trouvait un aboutissement dans la Bibliothèque historique. Les fragments de tendance évhémériste constituent du reste une parfaite illustration de la difficulté qu’il y a d’interpréter la littérature fragmentaire : le commentaire tâche de démêler soigneusement dans chaque fragment ce qu’il importe de prêter au citateur, voire aux citateurs successifs, dont la concaténation demandait à être détaillée, et ce qu’il convient de reconnaître en dernière analyse à Diodore de Sicile. Ancienne étudiante de l’université Paris-IV–Sorbonne et de l’École normale supérieure de la rue d’Ulm, docteur de l’université de Paris-IV et de la Scuola Normale Superiore de Pise, Aude Cohen-Skalli enseigne depuis 2010 à l’université de Nice–Sophia Antipolis. Elle a participé à plusieurs colloques sur l’œuvre de Diodore de Sicile et sur l’histoire de la Sicile grecque et romaine, et est l’auteur d’une dizaine d’articles sur la Bibliothèque historique de Diodore, sur l’histoire de la Sicile, sur les historiens grecs de Rome et sur des questions d’historiographie fragmentaire.
فهرست مطالب
Notice I. La transmission fragmentaire du texte A. La perte du texte B. La catégorie du « fragment » C. Les éditions D. Principales traductions en langues modernes II. Les branches de la tradition indirecte A. Les Extraits Constantiniens 1. Projet et réalisation des Extraits 2. Composition du recueil 3. Fiabilité des Extraits Constantiniens 4. Les manuscrits B. Témoignages d'auteurs 1. Apologistes et écrivains chrétiens 2. Érudits byzantins C. Principes de l'édition Questions d'historiographie : économie, composition et usus scribendi I. Questions de chronologie II. Questions thématiques: le regroupement κατά ϒέος III. Un cas singulier dans l’étude des ϒένη : hypothèses sur la place de Rome dans le récit des archaiologiai Table de concordances Bibliographie Conspectvs Siglorvm Livre VI Notice Texte et traduction Livre VII Notice Texte et traduction Livre VIII Notice Texte et traduction Livre IX Notice Texte et traduction Livre X Notice Texte et traduction Notes complémentaires du livre VI Notes complémentaires du livre VII Notes complémentaires du livre VIII Notes complémentaires du livre IX Notes complémentaires du livre X Index fontivm Index des noms de lieux et de peuples Index des noms propres
