Die ärztliche Berufsausübung in den Grenzen der Qualitätssicherung

قانونگذار و خود دولت پزشکی اخیراً الزامات مربوط به اقدامات تضمین کیفیت پزشکی را به میزان قابل توجهی تشدید کرده اند. تعداد زیادی از انجمن های تخصصی پزشکی و علمی دستورالعمل هایی ارائه کرده اند و در نتیجه به تضمین کیفیت کمک کرده اند. در نتیجه، برخی از پزشکان در عمل پزشکی خود احساس محدودیت می‌کنند و از نظارت بیش از حد شکایت می‌کنند، که تضمین کیفیت پزشکی نیست، بلکه در درجه اول برای کنترل خدمات پزشکی مفید است. انجمن آلمان برای حقوق پزشکی (DGMR) e.V. این حوزه تنش پزشکی-حقوقی را بر عهده گرفته و توصیه هایی را ارائه کرده است که در درجه اول در جهت ارگان های خود مدیریت پزشکی در نظام سلامت و قانونگذار است. DGMR خواستار تقویت تخصص پزشکی در توسعه اقدامات تضمین کیفیت، کاهش مقررات بیش از حدی است که در حال حاضر در این زمینه وجود دارد، تثبیت هنجاری مقررات تضمین کیفیت در مقررات حرفه پزشکی و توصیه به رسیدگی دقیق به مقررات تضمین کیفیت و دستورالعمل های پزشکی-علمی در عمل پزشکی ارزیابی مسئولیت مدنی و مسئولیت کیفری پزشکان.

Der Gesetzgeber und die ärztliche Selbstverwaltung haben in jüngster Zeit die Anforderungen an die ärztlichen Qualitätssicherungsmaßnahmen erheblich verschärft. Eine Vielzahl medizinisch-wissenschaftlicher Fachgesellschaften hat Leitlinien vorgelegt und so einen Beitrag zur Qualitätssicherung geleistet. Manche Mediziner fühlen sich dadurch in ihrer ärztlichen Berufsausübung beschränkt und beklagen eine Überreglementierung, die nicht der Sicherung der ärztlichen Qualität, sondern vornehmlich der Kontrolle medizinischer Leistungen diene. Die Deutsche Gesellschaft für Medizinrecht (DGMR) e.V. hat sich dieses medizinrechtlichen Spannungsfeldes angenommen und Empfehlungen erarbeitet, die sich vorrangig an die Organe der ärztlichen Selbstverwaltung im Gesundheitswesen und an den Gesetzgeber richten. Die DGMR fordert eine Stärkung des ärztlichen Sachverstandes bei der Entwicklung von Qualitätssicherungsmaßnahmen, einen Abbau der bereits in diesem Zusammenhang bestehenden Überreglementierung, eine normative Verankerung der Qualitätssicherungsregelungen in den ärztlichen Berufsausübungsordnungen und rät zu einem vorsichtigen Umgang mit Regelungen der Qualitätssicherung und medizinisch-wissenschaftlichen Leitlinien bei der Beurteilung zivilrechtlicher Haftung und strafrechtlicher Verantwortlichkeit von Ärzten.