Die Wirkung bankaufsichtlicher Eigenkapitalanforderungen: Eine Untersuchung induzierter Verhaltensänderungen

بحران های مالی با پیامدهای گسترده ملی و بین المللی خود بارها اهمیت یک سیستم بانکی باثبات را نشان می دهد. در حالی که نهادهای نظارتی با اصلاح مداوم هنجارهای خود واکنش نشان می دهند، اثربخشی هدفمند مقررات نظارتی بانک ها با رویکردهای نظری مختلف زیر سوال رفته است. این همچنین در مورد الزامات سرمایه حقوق صاحبان سهام، که مستلزم حمایت کافی از ریسک های زیان مرتبط با بانک با سرمایه شخصی است و عنصر اصلی هنجارهای نظارتی بانکی را نشان می دهد، صدق می کند. کریستین ویلاند اثربخشی سرمایه مورد نیاز را بررسی می‌کند و به ویژه این واقعیت را در نظر می‌گیرد که تصمیمات سیاست تجاری معمولاً توسط مدیریت بانکی گرفته می‌شود که در تامین سرمایه دخالتی ندارد. نویسنده نشان می دهد که به عنوان یک قاعده، هیچ تضاد منافعی بین ناظران بانک و مدیران بانک وجود ندارد و انتقاد از اثربخشی سرمایه مورد نیاز را تضعیف می کند.

Finanzkrisen mit ihren weitreichenden nationalen und internationalen Folgen verdeutlichen immer wieder die Bedeutung eines stabilen Bankensystems. Während die Regulierungsinstitutionen mit einer stetigen Verfeinerung ihrer Normen reagieren, wird die zielgerichtete Wirkungsweise bankaufsichtsrechtlicher Regelungen von verschiedenen theoretischen Ansätzen in Frage gestellt. Dies gilt auch für Eigenkapitalanforderungen, die eine angemessene Unterlegung bankbetrieblicher Verlustrisiken mit Eigenmitteln fordern und das Kernelement der bankaufsichtsrechtlichen Normen darstellen. Christiane Weiland untersucht die Wirksamkeit von Eigenkapitalanforderungen und berücksichtigt besonders, dass geschäftspolitische Entscheidungen meist von einem nicht an der Kapitalbereitstellung beteiligten Bankmanagement getroffen werden. Die Autorin weist nach, dass in der Regel keine Interessenkonflikte zwischen Bankenaufsicht und Bankmanagern bestehen, und schwächt die Kritik an der Wirksamkeit der Eigenkapitalanforderungen ab.