Die Transportattraktivität als Planungsgröße: — Ansatz zur quantitativen Attraktivitätsanalyse und -prognose, dargestellt am Beispiel des innerdeutschen Personenfernverkehrs

توسعه مهندسی و فناوری به نقطه حساسی در اهمیت آن برای جامعه بشری رسیده است. بحرانی که در راه است یا قبلاً به واقعیتی جدی در برخی از زمینه‌های همزیستی انسانی تبدیل شده است، ناشی از اختلاف فزاینده بین پیشرفت فنی و اجتماعی است که ناشی از توجه ناکافی به پیامدهای اجتماعی راه‌حل‌های فنی است ([1] ص 17). یعنی به دلیل چشم اندازهای بیش از حد منزوی و فقدان همکاری بین رشته ای آینده نگر.. در بسیاری از موارد، پاسخ مثبت به این سؤالات: آیا این توسعه اقتصادی است، یعنی: ~ier im به معنای صرفاً مالی، مولد است. ? و: آیا این توسعه از نظر فنی امکان‌پذیر است؟، اکنون سؤال در اولویت باید این باشد: آیا این توسعه از نظر اجتماعی مطلوب است؟ پیشرفت فنی به خاطر خود، یعنی نادیده گرفتن اثرات ثانویه احتمالی (منفی) در ملاحظات انسانی مطرح نمی شود، بلکه «تامین و افزایش وجود (انسان)» ([2] ص 15)، «بهبود وضعیت حیاتی» [3]، افزایش کیفیت زندگی انسان. از آنجایی که در درجه اول این مهندس است که شرایط زندگی انسان را از طریق به کارگیری فناوری شکل می دهد، وظایف جدیدی با توجه به هدف فوق ایجاد می شود که برای حل آنها رویکردهای جدید و آگاهی از افزایش مسئولیت ضروری به نظر می رسد.

Die Entwicklung von Ingenieurwissenschaften und Technik hat in ihrer Bedeutung für die menschliche Gesellschaft einen kriti­ schen Punkt erreicht. Die Krise, die sich anbahnt bzw. die in einigen Bereichen des menschlichen Zusammenlebens schon zu einer ernsten Realität geworden ist, entsteht durch eine zunehmende Diskrepanz zwischen technischem und sozialem Fortschritt, her­ vorgerufen durch eine ungenügende Berücksichtigung der gesell­ schaftlichen Konsequenzen technischer Lösungen ([ 1] S. 17), d.h. durch zu isolierte Betrachtungsweisen und durch einen Mangel an zukunftsorientierter, interdisziplinärer Zusammenarbeit .. Genügte bisher zur günstigen Beurteilung einer technologischen Entwicklung in vielen Fällen eine positive Antwort auf die Fra­ gen: Ist diese Entwicklung wirtschaftlich, d.h: ~ier im Sinne einer rein finanziellen Betrachtung, ergiebig? und: Ist diese Entwicklung technisch realisierbar?, so muß nun als Frage höchster Priorität hinzukommen: Ist diese Entwicklung sozial wünschenswert? In den Vordergrund der menschlichen Betrachtung rückt damit nicht der technische Fortschritt um seiner selbst Willen, d.h. unter Mißachtung möglicher (negativer) Sekundärwirkungen, sonder "die Sicherung und auch Steigerung der (menschlichen) Existenz" ([ 2] S. 15), die "Verbesserung der Vitalsituation" [3], die Anhebung der menschlichen Lebensqualität. Da es in erster Linie der Ingenieur ist, der durch die Anwendung der Technik die menschlichen Lebensbedingungen prägt, erwachsen im Hinblick auf die obige Zielsetzung insbesondere diesem neue Aufgaben, zu deren Lösung neue Betrachtungsweisen und das Be­ wußtsein einer vergrößerten Verantwortung notwendig erscheinen.