Die Thermodynamik irreversibler Prozesse

دسته بندی: ترمودینامیک و مکانیک آماری
ویرایش:  
نویسندگان: Meixner J.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 17 
زبان: German 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 1 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 39,000

انتشارات علمی / برگهای فیزیکی، 1960، جلد 16، شماره 10، صفحات 506-511. ترمودینامیک فرآیندهای برگشت ناپذیر یک رشته بسیار جوان از فیزیک نظری است. عجیب است زیرا همه چیز لازم برای رشد او حداقل از آغاز قرن حاضر در دسترس بود، اما همچنین عجیب است زیرا او در واقع آنقدرها هم جوان نیست. زیرا بسیاری از کارهای او از قبل در آثار قدیمی جاومن پیش بینی شده است. با این حال، اونساگر در سال 1931 و اکارت در سال 1940 انگیزه تعیین کننده ای را برای تکمیل آن ایجاد کردند - برای استفاده از یک کلمه تا حدی قوی در معنایی ساده تر. اونساگر در واقع رابطه‌ای را کشف کرد که می‌توان آن را به عنوان قانون چهارم ترمودینامیک توصیف کرد، مهم نیست که بعد از آن چقدر پیش پا افتاده ظاهر شود، مانند بسیاری چیزهای دیگر، درست به همان اندازه که قانون گرمای نرنست امروز در فرمول جدیدش توسط فالک ارائه شده است. روابط متقابل Onsager پاسخ این سوال را می دهد که همیشه وقتی یک ماتریس در یک زمینه فیزیکی ظاهر می شود، یعنی متقارن بودن یا نبودن آن مطرح می شود. روشی که اونساگر در مورد روابط به اصطلاح پدیدارشناختی به این پرسش حمله کرد، نمونه بارز یک تحلیل نظری است که نه تنها یک واقعیت را اثبات می کند، بلکه بینشی کامل به زمینه ها، یا بهتر بگوییم پیشینه های آن می دهد، زیرا آنها در زمینه پدیدارشناسی یا تئوری ماکروسکوپی فرآیندهای برگشت ناپذیر دیگر ظاهر نمی شوند، به طور میانگین محاسبه می شوند و فقط در تقارن های خاصی بیان می شوند. منظور از فرآیندهای نوسان است. در این زمینه، البته اضافه شدن کازیمیر به نتیجه اونساگر نباید نادیده گرفته شود. کازیمیر خاطرنشان کرد که باید بین متغیرهای درونی زوج و فرد تمایز قائل شد و بنابراین ضد تقارن ها می توانند در نقاط کاملاً تعریف شده در ماتریس ضرایب پدیداری نیز رخ دهند.

Wissenschaftliche Publikation / Physikalische Blätter, 1960, Bd. 16, Heft 10, S. 506–511. Die Thermodynamik der irreversiblen Prozesse ist eine merkwürdig junge Disziplin der theoretischen Physik, merkwurdig deshalb, weil alles zu ihrer Entwicklung Notwendige wenigstens seit der Jahrhundertwende bereit lag, merkwurdig aber auch deshalb, weil sie eigentlich gar nicht so jung ist; denn in den alten Arbeiten von Jaumann ist schon vieles von ihr vorweggenommen. Den entscheidenden Anston zu ihrer Vollendung — um ein etwas hochgespanntes Wort in einer bescheideneren Bedeutung zu gebrauchen — haben jedoch Onsager im Jahre 1931 und Eckart im Jahre 1940 gegeben. Onsager hat tatsächlich eine Beziehung entdeckt, die man geradezu als den vierten Hauptsatz der Thermodynamik bezeichnen kann, so trivial sie auch hinterher, wie vieles andere, erscheint, so trivial etwa wie der Nernstsche Wärmesatz sich heute in seiner neuen Formulierung durch Falk darbietet. Die Onsagerschen Reziprozitatsbeziehungen geben die Antwort auf die Frage, die man sich immer stellt, wenn in einem physilralischen Zusammenhang eine Matrix auftritt, namlich ob sie symmetrisch ist oder nicht. Wie Onsager diese Frage im Falle der sogenannten phänomenologischen Beziehungen angegriffen hat, ist ein Musterbeispiel einer theoretischen Analyse, die nicht nur einen Tatbestand beweist, sondern auch volle Einsicht in seine Grunde gibt, oder besser Hintergrunde, da sie in der phänomenologischen oder makroskopischen Theorie der irreversiblen Prozesse nicht mehr in Erscheinung treten, herausgemittelt sind und sich nur noch in gewissen Symmetrien auRern. Gemeint sind namlich die Schwankungsprozesse. In diesem Zusammenhang darf natiirlich die von Casimir gegebene Erganzung des Onsagerschen Ergebnisses nicht unerwahnt bleiben. Casimir hat darauf hingewiesen, daß man zwischen geraden und ungeraden inneren Variablen zu unterscheiden hat und daß daher in der Matrix der phänomenologischen Koeffizienten auch an wohldefinierten Stellen Antisymmetrien auftreten konnen.