Die politische Rhetorik der Europäischen Kommission

اکنون بخشی از دانش تثبیت شده در جامعه شناسی ادغام اروپایی است که تضادهای اجتماعی مانند تضادهای توزیع، منافع و ارزش عمدتاً در ساختار تصمیم گیری اتحادیه اروپا غیرسیاسی شده اند. که با یک معماری نهادی خاص مشخص می شود. جایگاه "سیاست" به طور فزاینده ای با "راه حل های تکنوکراتیک" و "اداره مربوطه" جایگزین می شود که هر دو به نوبه خود به طور دائمی با "لفاظی سیاسی" پوشانده می شوند. در حال حاضر، در جامعه‌شناسی اروپایی، این دیدگاه به طور فزاینده‌ای روشن می‌شود که باید به تحلیل این «لفاظه‌های سیاسی» یا «سیاسی اروپایی» توجه بیشتری کرد و به گفته مائوریتزیو باخ، لازم است «توصیف‌های خود را بررسی کرد. از سیستم حاکم اروپایی و اسطوره های آنها و همچنین ایجاد توهمات به موضوع تحقیقات جامعه شناختی. این کار ارتباط نزدیکی با این تحقیق دارد.

Es gehört mittlerweile zum einigermaßen gesicherten Wissensbestand der Soziologie der europäischen Integration, dass im durch eine spezifische institutionelle Architektur geprägten Entscheidungsgefüge der Europäischen Union gesellschaftliche Konflikte wie Verteilungs-, Interessen- und Wertkonflikte weitgehend entpolitisiert werden. An die Stelle von „Politik“ treten dadurch vermehrt „technokratische Lösungen“ und „sachbezogene Verwaltung“, diese beiden werden wiederum permanent von „politischer Rhetorik“ überlagert. Gegenwärtig ist in der Europaso­zio­logie immer deutlicher die Ansicht zu finden, dass gerade der Analyse dieser „politischen“ oder „europapolitischen Rhetoriken“ verstärkt Aufmerksamkeit zu widmen wäre, es – so Maurizio Bach - notwendig sei, „die Selbstbeschreibungen des herrschenden europäischen Systems und deren Mythen sowie Illusionen zum Gegenstand soziologischer Forschung zu erheben“. ​In dieser Arbeit wird eng an diese Forschung angeknüpft.