Die politische Haltung des schleswig-holsteinischen Handwerks 1928 – 1932

علاوه بر ارزش صرفاً اطلاعاتی آن، این کار همچنین معنای بسیار ویژه‌ای برای تحقیقات SME دارد، زیرا تعدادی از مشکلات را نشان می‌دهد که نه تنها موقعیت سیاسی گروه‌های کوچک و متوسط ​​را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، بلکه مهم‌تر از همه، خودشناسی آن‌ها را سنگین می‌کند. این امر منجر به توسعه بحرانی در دهه 1920 شد که - به ویژه در رابطه با جمعیت روستایی در شلزویگ-هولشتاین - قبلاً بارها در تأثیرات سیاسی آن مورد بررسی قرار گرفته است (به ویژه توسط رودولف هبرل و گرهارد استولتنبرگ). نویسنده با ربط دادن آنها به صنایع دستی و با بررسی انگیزه های مربوط به واکنش های سیاسی صنعتگران و نیز فعالیت های آنها در چارچوب احزاب سیاسی در انجمن و مطبوعات روزانه آن زمان، با موفقیت به تعمیق بیشتر این رویکردها می پردازد. نتیجه شواهدی از "نگرش تجاری" ویژه در صنایع دستی است که آن را به شدت از جامعه صنعتی و طبقات اجتماعی مرتبط با آن متمایز می کند. صنعتگران به عنوان نمایندگان یک "نظم حرفه ای" بین گروه های ذینفع کارگران - اتحادیه های کارگری - از یک سو و انجمن های کارفرمایان از سوی دیگر احساس بیگانگی می کردند. اینگونه بود که انجمن صنعتگران شمال غربی آلمان به عنوان یک سازمان سیاسی برای مبارزه و دفاع در برابر تجارت آلمان به وجود آمد. اتفاقاً تئودور گایگر در اوایل بر مشکلات چنین وضعیتی بین دو جبهه تأکید کرد که می توان تصور کرد تحت تأثیر یک بحران اقتصادی به سرعت رادیکال می شود. این نیز پس از سال 1929 اتفاق افتاد، زمانی که صنعتگران عمدتاً به ناسیونال سوسیالیسم رفتند.

Die vorliegende Arbeit hat außer ihrem rein informativen Wert noch insofern eine sehr spezielle Bedeutung für die Mittelstandsforschung, als sie eine Reihe von Problemen aufweist, die nicht nur die politische Stellung gewisser mittelständischer Gruppen, sondern vor allem ihre Selbsterkenntnis belasten. Das führte in den zwanziger Jahren zu einer kritischen Entwiddung, die - speziell bezogen auf die Landbevölkerung in Schleswig-Holstein - in ihren politischen Auswirkungen schon mehrfach untersucht worden ist, (insbesondere von Rudolf Heberle und Gerhard Stoltenberg). Der Verfasser unternimmt mit Erfolg eine weitere Vertie­ fung dieser Ansätze, indem er sie auf das Handwerk bezieht und in der damaligen Verbands- und Tagespresse den jeweiligen Motiven für die politischen Reaktio­ nen der Handwerker und auch ihrer Aktivität im Rahmen der politischen Parteien nachgeht. Das Ergebnis ist der Aufweis einer besonderen "Wirtschaftsgesinnung" beim Handwerk, "die es scharf von der industriellen Gesellschaft und den ihr verbun­ denen Gesellschaftsschichten abhob". Als Vertreter einer "berufsständischen Ord­ nung" fühlten sich die Handwerker fremd zwischen den Interessenverbänden der Arbeiterschaft - den Gewerkschaften - einerseits und den Verbänden der Unter­ nehmerschaft andererseits. So entstand der Nordwestdeutsche Handwerkerbund als eine politische Kampf-und Abwehrorganisation des deutschen Handwerks. Theo­ dor Geiger hat übrigens schon früh die Problematik einer solchen Lage zwischen zwei Fronten hervorgehoben, von der man annehmen kann, daß sie sich unter dem Einfluß einer Wirtschaftskrise schnell radikalisieren wird. So geschah es auch nach 1929, als die Handwerker weitgehend zum Nationalsozialismus übergingen.