Die Ordnung der Fiktion: Eine Diskursanalytik der Literatur und exemplarische Studien

"نظم داستان" به عنوان آلمانی "نظم اشیا" از مطالعه اصلی میشل فوکو اشاره دارد.

بریژیت کائوت به طور پیوسته مقدمات، رویه ها و نتایج تفکر دانش-تاریخی و گفتمانی- تحلیلی فوکو را در شکل گیری نظریه ادبی به کار می گیرد. این نشان می‌دهد که پیکربندی خاص تاریخی دانش که فوکو توصیف می‌کند، مطابقت ساختاری خود را در ترتیبات فیگوراتیو مربوطه ادبیات می‌یابد. خود ادبیات هیچ نقشی در آن گفتمان-دانش ندارد، بلکه در عینک های خاموش شرط امکان سایر گفتمان های معرفتی را که این گفتمان ها نمی توانند بیان کنند، نشان می دهد. نویسنده یک روش تحلیلی متنی را برای شناسایی و توصیف چنین پیکربندی‌های ادبی تاریخی خاص پیشنهاد می‌کند و آن را در سه مطالعه دقیق بر روی متون بسیار متفاوت، یعنی در غزلی از گریفیوس، در "سکوت آژیرها" کافکا و در مورد کریستا آزمایش می‌کند. گرگ \ "در گوشت\".

Die "Ordnung der Fiktion" spielt auf den deutschen Titel "Die Ordnung der Dinge" der wegweisenden Studie von Michel Foucault an.

Brigitte Kaute wendet die Prämissen, Verfahren und Ergebnisse des wissenshistorischen und diskursanalytischen Denkens Foucaults konsequent auf literaturwissenschaftliche Theoriebildung an. Sie zeigt, dass die von Foucault beschriebene spezifisch historische Konfiguration des Wissens ihre strukturelle Entsprechung in den jeweiligen figurativen Arrangements der Literatur findet. Die Literatur selbst hat nicht Teil an jenemr RedeWissen, vielmehr zeigt sie in gleichsam stummen Schauspielen die Möglichkeitsbedingung der anderen WissensdDiskurse, die diese selbst nicht aussprechen können. Die Autorin schlägt eine textanalytische Methodik zur Ermittlung und Beschreibung solcher spezifisch historischer literarischer Konfigurationen vor und erprobt sie in drei ausführlichen Studien zu sehr unterschiedlichen Texten, nämlich zu einem Sonett von Gryphius, zu Kafkas "Das Schweigen der Sirenen" und zu Christa Wolfs "Leibhaftig".