Die Integrieranlage des Rheinisch-Westfälischen Instituts für Instrumentelle Mathematik in Bonn

سیستم ادغام طراحی و تولید شده توسط شرکت Schoppe و Faeser، Minden، در اواسط ژوئیه 1954 در موسسه ریاضیات ابزاری، بن، Wegelerstr نصب شد. 10، راه اندازی کنید. با این حال، این انتظار که به زودی بتوان کار عملی را با این سیستم انجام داد، برآورده نشد. تأخیر در تحویل منابع برق ویژه مورد نیاز برای سیستم، و همچنین مونتاژ خود سیستم و سیم کشی گسترده ای که هنوز پس از نصب تک تک دستگاه ها مورد نیاز است، به این معنی است که تنظیم طولانی یکپارچه سازها نمی تواند تا دسامبر آغاز شود. 1954. حتی بعداً، نصب‌های اضافی و آزمایش تک تک قطعاتی که از آن زمان بهبود یافته بودند، زمان زیادی را به خود اختصاص دادند، به طوری که سیستم یکپارچه‌سازی تنها برای بخش نسبتاً کوچکی از دوره گزارش برای آزمایش‌های عملی به معنای تکلیف تحقیقاتی در دسترس بود. . با این وجود، مطالعه ویژگی‌های عملیاتی سیستم و امکانات آن برای درمان عملی وظایف ریاضی مورد نظر در اوایل شروع شد. ابتدا دقت، خطاهای احتمالی و ناپایداری هایی که بارها و بارها در صورت بازخورد رخ می دهد مورد بررسی قرار گرفت تا دستورالعملی برای تهیه دستگاه های اضافی پیش بینی شده در قرارداد تحقیقاتی به دست آید. نگران‌کننده‌ترین بی‌ثباتی، که سودمندی سیستم را به میزان قابل توجهی کاهش داد، در به اصطلاح رخ داد. اتصال معکوس یکپارچه سازها. با کلیدزنی \"عادی\" یک انتگرالگر، چرخش های غلتک اصطکاکی نتیجه حرکات دیسک اصطکاکی و دوک انتگرال است. چرخش به صورت مکانیکی توسط اصطکاک منتقل می شود.

Die von der Firma Schoppe und Faeser, Minden, konstruierte und gefertigte Integrieranlage wurde Mitte Juli 1954 im Institut für instrumentelle Ma­ thematik, Bonn, Wegelerstr. 10, aufgestellt. Die Erwartung, daß bald da­ nach mit der Anlage praktisch gearbeitet werden könnte, erfüllte sich je­ doch nicht. Verzögerungen bei der Lieferung der für die Anlage benötigten besonderen Stromquellen sowie die Montage der Anlage selbst und die nach Aufstellung der Einzelgeräte noch nötigen umfangreichen Verdrahtungsar­ beiten brachten es mit sich, daß erst im Dezember 1954 mit der langwieri­ gen Justierung der Integratoren begonnen werden konnte. Auch später nah­ men zusätzliche Einbauten und die Erprobung inzwischen verbesserter Ein­ zelteile viel Zeit in Anspruch, so daß die Integrieranlage nur in einem verhältnismäßig kleinen Teil der Berichtszeit für praktische Versuche im Sinne des Forschungsauftrages zur Verfügung stand. Immerhin wurde frühzeitig mit dem Studium der Betriebseigenschaften der Anlage und ihrer Möglichkeiten für die praktische Behandlung der in Frage kommenden mathematischen Aufgaben begonnen. Hierbei wurden zunächst die Genauigkeit, die Fehlermöglichkeiten und die bei Rückkoppelungen immer wieder auftretenden Instabilitäten untersucht, um Richtlinien für die im Forschungsauftrag vorgesehene Beschaffung von Zusatzgeräten zu gewinnen. Die am meisten störende Instabilität, welche die Brauchbarkeit der Anlage wesentlich einengte, trat bei der sogen. Inversschaltung der Integratoren auf. Bei "normaler" Schaltung eines Integrators sind die Umdrehungen der Reibrolle das Resultat der Bewegungen von Reibscheibe und Integrandenspin­ del. Die Übertragung der Drehung erfolgt mechanisch durch Reibung.