Die hypothetische Einwilligung im Strafrecht: Zu den "Risiken und Nebenwirkungen" eines Transfers der Rechtsfigur aus dem Zivil- in das Strafrecht

این اثر به منشأ رضایت فرضی در حقوق مسئولیت مدنی می پردازد و انتقال تدریجی آن به حقوق کیفری را بررسی می کند. تمرکز بر این پرسش بحث برانگیز "آیا" و "چگونه" محلی سازی جزمی شخصیت حقوقی است. نویسنده پس از ارزیابی جامع مدل‌های مشروعیت‌بخشی موجود و انتقاداتی که علیه آن‌ها وارد می‌شود، راه‌حل‌های جایگزین ممکن را نشان می‌دهد که سپس به یک مدل راه‌حل عملی و مبتنی بر منافع - بر اساس الزامات رویه قضایی BGH منجر می‌شود. علاوه بر تمایز بین خطاهای سهل انگارانه و عمدی در شناسایی، این شامل محدودیت دامنه کاربرد آن با در نظر گرفتن محدودیت های ذاتی آن و ایده کلی سوء استفاده است. در نهایت، نویسنده به این سؤال می‌پردازد که تاکنون در علم کمی مورد بحث قرار گرفته است، که آیا و تا چه حد رضایت فرضی نیز فراتر از قوانین جزایی پزشکی، دامنه کاربرد مشروعی دارد؟

Die Arbeit setzt sich mit dem Ursprung der hypothetischen Einwilligung im zivilrechtlichen Arzthaftungsrecht auseinander und untersucht ihren schrittweisen Transfer in das Strafrecht. Den Schwerpunkt bildet dabei die kontrovers diskutierte Frage des "Ob" und "Wie" einer dogmatischen Verortung der Rechtsfigur. Nach einer umfassenden Würdigung der hierzu existierenden Legitimationsmodelle sowie der gegen sie vorgebrachten Kritik zeigt die Verfasserin mögliche alternative Lösungsansätze auf, die sodann in ein - an den Vorgaben der Rechtsprechung des BGH orientiertes - praktikables und interessengerechtes Lösungsmodell münden. Dieses beinhaltet neben einer Differenzierung zwischen fahrlässigen und vorsätzlichen Aufklärungsfehlern eine Begrenzung ihres Anwendungsbereichs unter Berücksichtigung der ihr immanenten Grenzen sowie des allgemeinen Missbrauchsgedankens. Abschließend widmet sich die Verfasserin der in der Wissenschaft bislang wenig diskutierten Frage, ob und inwieweit die hypothetische Einwilligung auch jenseits des Arztstrafrechts einen legitimen Anwendungsbereich besitzt.