دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: تاریخ ویرایش: نویسندگان: Martina Steber سری: Veröffentlichungen des Deutschen Historischen Instituts London/ Publications of the German Historical Institute London 78 ISBN (شابک) : 311046361X, 3110454289 ناشر: de Gruyter سال نشر: 2017 تعداد صفحات: 534 زبان: German فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 6 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب نگهبانان مفاهیم. زبان های سیاسی محافظه کار در بریتانیا و جمهوری فدرال آلمان، 1945-1980: تاریخ، اروپا، اروپای غربی، آدولف هیتلر، موسولینی، دیکتاتور، تاریخ، فاشیسم، اروپا، ایتالیا، آلمان، سیاست، محافظهکاران، محافظهکاری، زبانشناسی، زبان، زبانشناسی، اروپا، اصطلاحات
در صورت تبدیل فایل کتاب Die Hüter der Begriffe. Politische Sprachen des Konservativen in Großbritannien und der Bundesrepublik Deutschland, 1945-1980 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نگهبانان مفاهیم. زبان های سیاسی محافظه کار در بریتانیا و جمهوری فدرال آلمان، 1945-1980 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
محافظه کار یعنی چه؟ این پرسش گریبان روشنفکران، سیاستمداران و احزاب را پس از سال 1945 در بریتانیای کبیر و جمهوری فدرال آلمان گرفت. در حالی که این اصطلاح بخشی پذیرفته شده از واژگان سیاسی در بریتانیای کبیر بود، در جمهوری فدرال یکی از اصطلاحات دشوار دموکراسی جوان بود که مملو از بالاست ضد دموکراتیک بود. آن دسته از احزابی که (همچنین) خود را محافظهکار میدانستند، بهویژه تحت تأثیر بحثهای مربوط به محافظهکاران قرار گرفتند: حزب محافظهکار و CDU/CSU. هنگامی که در دهه های 1960 و 1970 محافظه کاران معتقد بودند که حاکمیت زبانی خود را به چپ از دست داده اند، زبان سیاسی محافظه کاران دوباره فرموله شد. در بریتانیا، بحث بر روی حزب محافظه کار متمرکز شد و به درگیری های جناحی تلخ منجر شد که از آن تاچری ها پیروز بیرون آمدند. از سوی دیگر، در جمهوری فدرال، یک نوع لیبرال و یک نوع راست جدید از این اصطلاح در یک گفتمان فکری منشعب شده متبلور شد. برای احزاب اتحادیه، این به یک چالش درخشان تبدیل شد. در همان زمان، مبارزه برای معنای محافظه کار در سطح اروپا انجام شد. این مناقشات ملی و فراملی در مورد این اصطلاحات پیامدهای سیاسی گسترده ای داشت - تا به امروز.
Was meint konservativ? Diese Frage trieb Intellektuelle, Politiker und Parteien nach 1945 in Großbritannien wie der Bundesrepublik Deutschland um. Während der Begriff in Großbritannien ein akzeptierter Bestandteil des politischen Vokabulars war, gehörte er in der Bundesrepublik zu den schwierigen Begriffen der jungen Demokratie, beladen mit antidemokratischem Ballast. Von den Debatten um das Konservative besonders betroffen waren jene Parteien, die sich (auch) als konservativ etikettierten: die Conservative Party und die CDU/CSU. Als in den 1960er und 1970er Jahren die Konservativen ihre sprachliche Deutungshoheit an die Linke verloren glaubten, wurden die politischen Sprachen des Konservativen neu formuliert. In Großbritannien konzentrierte sich die Debatte auf die Conservative Party und führte zu erbitterten Flügelkämpfen, aus denen die Thatcherites als Gewinner hervorgingen. In der Bundesrepublik dagegen kristallisierten sich in einem verzweigten intellektuellen Diskurs eine liberale und eine neurechte Variante des Begriffs heraus. Für die Unionsparteien wurde dies zu einer fulminanten Herausforderung. Zugleich wurde der Bedeutungskampf um das Konservative auf europäischer Ebene ausgetragen. Diese nationalen wie transnationalen Auseinandersetzungen um die Begriffe hatten weitreichende politische Folgen – bis heute.