Die Europäische Union und Russland: Multilaterale und bilaterale Dimensionen in der europäischen Außenpolitik

گفتگو بین اتحادیه اروپا و روسیه در دهه گذشته به طور مداوم گسترش یافته و به طور فزاینده ای نهادینه شده است. اتحادیه اروپا با هیچ کشور ثالث دیگری به اندازه فدراسیون روسیه روابط فشرده ای ندارد. روسیه که نه می تواند به عنوان نامزد عضویت در اتحادیه اروپا و نه به عنوان کشور شریک در سیاست همسایگی اتحادیه اروپا طبقه بندی شود، نقش ویژه ای در سیاست خارجی اروپا دارد. اما اتحادیه اروپا چه رویکردی را در قبال روسیه دنبال می کند و سازوکارهای سیاست خارجی اروپا چگونه کار می کند؟ نقش شورای اروپا، شورا، کمیسیون و پارلمان اروپا در سیاست روسیه که توسط "بروکسل" هماهنگ می شود چیست؟ و این سیاست چندجانبه با سیاست ملی روسیه تک تک کشورهای عضو اتحادیه اروپا چقدر سازگار است؟
کاترین باستیان سه الگوی رابطه را تحلیل می کند. او سیاست چندجانبه روسیه در کل اتحادیه اروپا را با روابط دوجانبه آلمان-روسیه و فنلاند-روسیه مقایسه می کند. این نه تنها «چرخ‌دنده» سیاست خارجی اروپا را آشکار می‌کند، بلکه اصطلاح جدیدی را برای توصیف استراتژی‌های دوجانبه و چندجانبه کشورهای عضو اتحادیه اروپا ایجاد می‌کند.

Der Dialog zwischen der Europäischen Union und Russland ist in der letzten Dekade kontinuierlich erweitert und zunehmend institutionalisiert worden. Mit keinem anderen Drittstaat pflegt die EU so intensive Beziehungen wie mit der Russischen Föderation. Russland, das sich weder als EU-Beitrittskandidat noch als Partnerland der EU-Nachbarschaftspolitik einordnen lässt, kommt in der europäischen Außenpolitik eine Sonderrolle zu. Doch welchen Ansatz verfolgt die EU gegenüber Russland und wie funktionieren die Mechanismen der europäischen Außenpolitik? Welche Rolle spielen der Europäische Rat, der Rat, die Kommission und das Europäische Parlament in der von "Brüssel" koordinierten Russlandpolitik? Und wie verträgt sich diese multilaterale Politik mit der nationalen Russlandpolitik einzelner EU-Mitgliedstaaten?
Katrin Bastian analysiert drei Beziehungsmuster. Sie vergleicht die multilaterale Russlandpolitik der gesamten EU mit den bilateralen deutsch-russischen und finnisch-russischen Beziehungen. Auf diese Weise wird nicht nur das "Getriebe" der europäischen Außenpolitik offen gelegt, es entsteht auch ein neues Begriffsschema zur Beschreibung der bilateralen und multilateralen Strategien von EU-Mitgliedstaaten.