Die Einbindung des Absatz- und Produktionsbereichs in Innovationsprozesse

نظریه مدیریت نوآوری تا حدودی منزوی است: با فرآیند نوآوری بدون در نظر گرفتن انتقال از نوآوری به روال سروکار دارد. این یک مشکل قابل توجه از نظر خط مشی شرکتی است، زیرا موفقیت تنها زمانی حاصل می شود که یک نوآوری به طور معمول مورد بهره برداری قرار گیرد.

مایکل کراتزیوس این تز گسترده را بررسی می کند که انتقال آسان تر می شود اگر تمرکز اصلی بر ایجاد و ایجاد و ایجاد تمرکز باشد. بهره برداری از خدمات مسئول حوزه های عملکردی فروش و تولید در سریع ترین زمان ممکن در فرآیند نوآوری دخیل است. مطالعه تجربی او نشان می‌دهد که این مناطق عملکردی باید بسته به داده‌های چارچوب خاص پروژه یکپارچه شوند. این بیش از هر چیز در حوزه فروش صدق می کند.

Die Theorie des Innovationsmanagements befindet sich in einer gewissen Abschirmung: Sie setzt sich mit dem Innovationsgeschehen auseinander, ohne den Übergang von Innovation zu Routine zu beachten. Dies ist unternehmenspolitisch ein beachtliches Problem, denn Erfolg stellt sich erst dann ein, wenn eine Innovation routinemäßig verwertet wird.

Michael Cratzius untersucht die verbreitete These, dass der Übergang erleichtert wird, wenn die primär für die Leistungserstellung und -verwertung verantwortlichen Funktionsbereiche Absatz und Produktion möglichst frühzeitig in den Innovationsprozess eingebunden werden. Seine empirische Untersuchung zeigt, dass die Einbindung dieser Funktionsbereiche in Abhängigkeit von projektspezifischen Rahmendaten erfolgen sollte. Dies gilt vor allem für den Absatzbereich.