دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: ادبیات ویرایش: نویسندگان: Margot Siebel-Achenbach سری: ناشر: University of Toronto سال نشر: 1997 تعداد صفحات: 369 زبان: German فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 15 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Die Darstellung der Troerinnen in den Trojaromanen Benoîts de Sainte-Maure und Herborts von Fritzlar: Ein Vergleich به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تصویر زنان تروا در ترواها توسط Benoîts de Sainte-Maure و Herborts von Fritzlar: مقایسه ای نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این پایان نامه ارائه هلن، کاساندرا، پولیکسنا، هکوبا و آندروماش - پنج شخصیت برجسته زن جنگ تروا - توسط Benoît de Sainte-Maure در رمان رمان de Troie و توسط Herbort von Fritzlar در Liet von Troye خود را مقایسه می کند. دو روایت از قرن دوازدهم که شاهد علاقه شدید اشراف آنگلو-نورمن به ادعای تبار خود از اشراف تروی بود. از آنجایی که فرهنگ درباری فرانسه خود را به عنوان الگویی برای سایر دربارهای اروپایی تثبیت کرده بود، یک حاکم آلمانی به نام هرمان فون تورینگن، رومن دو تروی بنوا را به دست آورد و از هربورت فون فریتزلار خواست تا آن را برای دربار خود تطبیق دهد. Liet von Trove به احتمال زیاد در حدود سال 1195 نوشته شده است تا داستان قبل از کتاب Eneasroman اثر هاینریش فون ولدکه را ارائه کند. هر دو نویسنده به طور کلی داستان های یکسانی از این پنج زن تروا را روایت می کنند، اما در ارائه عشق و گناه آنها متفاوت هستند. در حالی که بنوا اثرات مفید عشق را از طریق هلن و آندروماش نشان میدهد - آندروماش مادر تروی جدید میشود، هربورت به بیوفایی هلن، به روشهای خطرناک عشق در مثال پلیکسنا، و در آندروماش، به پیامدهای مفید یک مادر با فضیلت اشاره میکند. عشق. هر دو نویسنده آندروماخ را فی نفسه بی گناه می دانند و کاساندرا را نیز سرزنش نمی کنند، اما تفاوت هایی را در تعیین گناه در مورد زنان دیگر نشان می دهند: هربورت عشق را در مورد پولیکسنا سرزنش می کند و هلن بی وفا را مقصر می داند و بنوا به دلیل از دست دادن او به هکوبا سرزنش می کند. ایمان، در حالی که نابودی تروی و مرگ پولیکسنا را به سرنوشت نسبت می دهد. اهمیت هلن، کاساندرا، پولیکسنا، هکوبا و آندروماش توسط بنوا و هربورت متفاوت است. دلیل این تفاوتها این است که، اگرچه هر دو نویسنده از طریق این زنان اطلاعرسانی، سرگرمی و آموزش میدهند، اما اهداف متفاوتی را به آنها ارائه میکنند: بنوا مخاطبان خود را در امور دربار آموزش میدهد و بر ایده اشراف به عنوان ادامهدار از تروا به بعد تأکید میکند. در حالی که هربورت، که شواهدی از آن سنت نشان نمی دهد، به مخاطبان خود درس های اخلاق می دهد.
This dissertation compares the presentation of Helen, Cassandra, Polyxena, Hecuba, and Andromache - five prominent female figures of the Trojan War - by Benoît de Sainte-Maure in his Roman de Troie and by Herbort von Fritzlar in his Liet von Troye. two narratives of the twelfth Century which witnessed a keen interest by Anglo-Norman nobility in asserting its purported descent from the nobility of Troy. As the courtly culture of France had established itself as a model for other European courts, a German sovereign, Hermann von Thüringen, acquired Benoît's Roman de Troie and asked Herbort von Fritzlar to adapt it for his court. The Liet von Trove was most likely written around 1195 to furnish the story preceding that of Heinrich von Veldeke's Eneasroman. Both authors narrate generally the same stories of these five Trojan women, but differ in the presentation of their love and guilt. While Benoit shows the beneficial effects of love through Helen and Andromache - Andromache becomes the mother of the new Troy Herbort points to Helen's unfaithfulness, to love's dangerous ways in the example of Polyxena, and, in Andromache, to the salutary consequences of a virtuous mother's love. Both authors consider Andromache per se guiltless and do not blame Cassandra either, but show differences in assigning guilt regarding the other women: Herbort blames love in the case of Polyxena and considers the unfaithful Helen guilty, and Benoit assigns blame to Hecuba because of her loss of faith, while attributing Troy's destruction and Polyxena's death to fate. The importance of Helen, Cassandra, Polyxena, Hecuba, and Andromache is weighed differently by Benoit and by Herbort. The reason for these differences is that, although both authors inform, entertain, and teach through these women, they present them with different goals in mind: Benoit educates his audience in affairs of the court, emphasizing the idea of nobility as continuing from Troy onward, whereas Herbort, who does not show evidence of that tradition, gives his audience lessons in morality.