Die CSU: Anatomie einer konservativen Partei 1945–1972

CSU از زمان موفقیت چشمگیر انتخاباتی خود در انتخابات ایالتی باواریا در 27 اکتبر 1974، به پدیده ای خاص در حوزه سیاسی-اجتماعی نیروها در جمهوری فدرال تبدیل شده است. ظهور و ظهور این حزب ایالتی محافظه کار، که در سیاست فدرال نیز بسیار جاه طلب و فعال است، از اواخر دهه 1950 توسط روزنامه نگاری سیاسی پوشش داده شده است، نه تنها با توجه به نقشی که در طول سال ها به عنوان یک "باواریایی" به دست آورده است. حزب ایالتی "، بلکه به این ادعا که رهبری آنها با صدای بلند از آن حمایت می کند، عنصری برای ادغام و تجدید سیاست فدرال آلمان است. با این حال، پیشرفتی که این حزب با پیروزی غیرمعمول خود در انتخابات اکتبر سال گذشته در سراسر وسعت پتانسیل انتخاباتی، که به ویژه در بایرن متمایز است، به دست آورد، منجر به انواع گمانه زنی ها در مورد پیش نیازها و علل و همچنین اجتماعی شده است. و پیامدهای سیاسی این موفقیت. اگر پاسخ به این بحث سراسری را در تحلیل‌های موردی و محاسبات روند روزنامه‌های معتبر روزانه دنبال کنیم، قابل توجه است که جست‌وجوی علل افزایش غیرمنتظره زیاد آرا به CSU در خط مقدم نظرخواهی قرار دارد. . به عنوان مثال، این موضوع بحث می شود که آیا این ماهیت منطقه ای-سیاسی یا ملی-سیاسی-اقتصادی دارد، آیا به دلیل ضعف های ساختاری و پرسنلی-ایدئولوژیکی SPD بحران زده باواریا است یا به دلیل "تسخیر املاک ورشکسته" \" از باواریا \"احزاب باقی مانده\" (NPD، حزب باواریا). می توانید ببینید. حدس و گمان هایی وجود دارد که رای دهندگان بدون شک از نظر سیاسی ناامن تا چه حد در طول مبارزات انتخاباتی تسلیم رفتارهای لفاظی انفجاری فرانتس یوسف اشتراوس شدند.

Seit ihrem spektakulären Wahl erfolg in den bayerischen Landtagswahlen vom 27. Oktober 1974 ist die CSU zu einem besonders interessanten Phänomen im gesellschaftlich-politischen Kräftefeld der Bundesrepublik geworden. Der Aufstieg und das Erscheinungsbild dieser konservativen, auch in der Bundespolitik sehr ehrgeizigen und aktiven Landespartei ist zwar von der politischen Publizistik schon seit Ende der fünfziger Jahre nicht nur in Hinsicht auf die ihr im Laufe der Jahre zugewachsenen Rolle als "bayerischer Staatspartei", sondern auch auf den von ihrer Führung lautstark vertretenen Anspruch, ein Element der Integration und der Erneuerung der bundesdeutschen Politik zu sein, aufmerksam beobachtet worden. Der Durchbruch indessen, den die Partei mit ihrem ungewöhnlichen Wahlsieg im Oktober vergangenen Jahres in der ganzen Breite des in Bayern besonders differenzierten Wählerpotentials erzielte, hat zu allerlei Spekulationen über die Voraussetzungen und die Ursachen sowie über die gesellschaftlichen und politischen Folgen dieses Erfolges geführt. Verfolgt man die Resonanz dieser bundesweiten Diskussion in den ad hoc-Analysen und Trendberechnungen der seriösen Tagespresse, so fällt auf, daß die Suche nach den Ursachen der unerwartet großen Zunahme an Wählerstimmen der CSU im Vordergrund der Meinungsbildung steht. So wird beispielsweise erörtert, ob diese landespolitisch-personeller oder bundespolitisch-wirtschaftlicher Art, ob sie in strukturellen und personell-ideologischen Schwächen der krisengeschüttelten bayerischen SPD oder in der "Übernahme der Konkursmasse" bayerischer "Restparteien " (NPD, Bayernpartei) zu sehen sind. Man spekuliert darüber, wieweit die zweifellos politisch verunsicherten Wähler dem rhetorisch-brisanten Auftreten Franz J osef Strauß' im Wahlkampf erlegen sind.