Die Börsenzulassung von Wertpapieren: Vergleich der deutschen, schweizerischen und niederländischen Bestimmungen

موضوع اصلی این کار سیستم تایید است. با این حال، سؤالات مورد بررسی تنها زمانی قابل درک است که ابتدا توضیح داده شود که امروزه انتشار اوراق بهادار چگونه انجام می شود و با تخصیص اوراق بهادار به بانک های کنسرسیوم و مشترکین چه سؤالاتی مطرح می شود. پذیرش اوراق بهادار در بورس اوراق بهادار که پیش از این پیش نیاز انتشار موفقیت آمیز اوراق بهادار بود، اکنون - از نظر زمانی - پایان فرآیند انتشار است. بنابراین معنا و هدف رویه تصویب اساساً تغییر کرده است. زیرا دفترچه دیگر به عنوان وسیله ای برای اطلاع مشترکان قبل از انتشار اوراق بهادار نیست، بلکه امروزه وظیفه کلی اطلاع رسانی به عموم از وضعیت ناشر اوراق بهادار در هنگام ادعای بازار سرمایه را انجام می دهد. در عین حال، این یک ویژگی خاص از رویه تأیید آلمان است که ذاتی رویه در سوئیس و هلند نیست. اگرچه سیستم تأیید آلمان تاکنون وظیفه خود را انجام داده است، اما در طول زمان کاستی های خاصی آشکار شده است. آنها احتمالاً در این واقعیت دروغ می گویند که فهرست بندی بدون دفترچه برخی از اوراق قرضه عمومی دیگر به روز نیست. همچنین قابل توجه است که روند پذیرش در آلمان اغلب زمان زیادی می برد و فهرست رسمی اغلب تنها چند ماه پس از انتشار اوراق بهادار شروع می شود.

Das Hauptthema dieser Arbeit ist das Zulassungswesen. Die dabei zu unter­ suchenden Fragen dürften aber nur dann verständlich sein, wenn zunächst ausgeführt wird, wie sich eine Begebung von Wertpapieren heute abwickelt und welche Fragen die Zuteilung der Wertpapiere an die Konsortialbanken und die Zeichner aufwirft. Die Zulassung von Wertpapieren zum Börsenhandel, die früher als Voraussetzung für die erfolgreiche Begebung von Wertpapieren galt, bildet heute - zeitlich gesehen - den Abschluß des Begebungsvorganges. Der Sinn und Zweck des Zulassungsverfahrens hat sich damit grundsätzlich gewandelt; denn der Prospekt dient nicht mehr als Mittel zur Unterrichtung der Zeichner vor der Begebung von Wertpapieren, sondern erfüllt heute ganz allgemein die Aufgabe, die Offentlichkeit über die Verhältnisse des Wert­ papierausstellers zu unterrichten, wenn er den Kapitalmarkt beansprucht. Hierin liegt zugleich eine Besonderheit des deutschen Zulassungsverfahrens, die dem Verfahren in der Schweiz und den Niederlanden nicht zu eigen ist. Wenn das deutsche Zulassungswesen bisher auch seine Aufgabe erfüllt hat, so haben sich im Laufe der Zeit doch gewisse Mängel gezeigt. Sie dürften beson­ ders darin liegen, daß die prospektfreie Börseneinführung für gewisse öffent­ ~iche Anleihen heute nicht mehr zeitgemäß ist. Ferner fällt es auf, daß das Zulassungsverfahren in Deutschland oft geraume Zeit dauert und die amtliche Notierung häufig erst viele Monate nach der Begebung der Wertpapiere auf­ genommen wird.