Die Beschäftigungssituation von wissenschaftlichem Nachwuchs

روابط کاری منظم نقش غالبی در زمینه علمی ندارد و باید به عنوان یک استثنا در نظر گرفته شود. نرخ قراردادهای مدت معین و قراردادهای پاره وقت بسیار بالا است و باید به عنوان یک هنجار در نظر گرفته شود. نویسندگان این جلد این پرسش را دنبال می‌کنند که آیا انحراف از روابط کاری عادی و اشکال استخدام غیرمعمول در مورد کارکنان دانشگاهی به‌عنوان اشکال استخدامی متزلزل مشکل‌ساز می‌شوند؟ بر اساس ساختار نظری اصطلاح ناپایداری، آنها نتایج یک مطالعه توسط مؤسسه تحقیقات منطقه ای در دانشگاه گوتینگن را ارائه کرده و آنها را با دیدگاه های اضافی در مورد موضوعات مورد بررسی عمیق تر می کنند.

Reguläre Arbeitsverhältnisse spielen im Wissenschaftsbereich keine dominierende Rolle und sind eher als Ausnahme zu betrachten. Die Quote von befristeten Verträgen sowie von Teilzeitverträgen ist überhaus hoch und viel eher als Norm anzusehen. Die Autoren des vorliegenden Bandes gehen der Frage nach, ob das Abweichen von Normalarbeitsverhältnissen und die Formen atypischer Beschäftigung bei wissenschaftlichen Mitarbeitern als prekäre Beschäftigungsformen zu problematisieren sind. Ausgehend von der theoretischen Konstruktion des Begriffs Prekarität stellen sie die Ergebnisse einer Studie des Instituts für Regionalforschung der Universität Göttingen vor und vertiefen diese durch zusätzliche Ausblicke auf die untersuchten Fächer.