Die anonyme Macht: Der englische Lobbyismus als Modellfall

این کتاب با عنوان «امپراتوری گمنام» است - با این کلمات بسته می شود: «نور! نور بیشتر!»، حاوی تحلیلی از لابییسم (انگلیسی) است. تقریباً هر آنچه که اصولاً و در نتیجه در مورد لابی گری باید گفته و مطالبه شود - نه فقط در انگلیس - با این بیان شده است. امروز هیچ کس نمی تواند و نخواهد خواست این واقعیت را انکار کند که لابی ها، انجمن ها و گروه های ذینفع به واقعیت اجتماعی و سیاسی تعلق دارند و وظیفه ای را در آن ایفا می کنند، یعنی وظیفه ایفای نقش مهم در شکل گیری اراده سیاسی در توده های مدرن. دموکراسی فی نفسه نه خوبند و نه بد، بلکه جنبه های خوب و بد دارند. آنها می توانند بسیار مفید باشند، اما همچنین می توانند بسیار خطرناک باشند. آنها می توانند خطرناک شوند. دقیقاً به همین دلیل، شناخت دقیق آنها برای شناخت فعالیت ها، اعمال، گرایش هایشان و روشن کردن جهت و وسعت تأثیر آنها، ضروری است. فقط ناشناخته، ناملموس، ناشناس تهدید کننده است. آنچه را که فرد می داند و بنابراین تشخیص می دهد را می توان درک کرد، فهمید، "رام کرد".

Dieses Buch trägt den Titel »Die anonyme Macht« (Anonymous Empire) - es schließt mit den Worten: »Licht! Mehr Licht!«-, es enthält eine Analyse des (englischen) Lobbyismus. Damit ist beinahe alles, was im Prinzip und im Ergebnis über den Lobbyismus - nicht nur in England - gesagt und gefordert werden muß, zum Ausdruck gebracht. Niemand kann und wird heute noch die Tatsache bestreiten wollen, daß die Lobby, daß Verbände und Interessenorganisationen zur gesellschaft­ lichen und politischen Wirklichkeit gehören und in ihr eine Funktion erfüllen, nämlich die Funktion, zur politischen Willens­ bildung in der modernen Massendemokratie wesentlich bei­ zutragen. Sie sind an sich weder gut noch schlecht, sie haben aber gute und schlechte Seiten; sie können sehr nützlich, sie können aber auch sehr geftihrlich sein; sie können zur Gefahr werden. Gerade aus diesem Grunde ist es geboten, sie genau zu kennen, um ihre Tätigkeit, ihre Aktionen, ihre Tendenzen zu wissen, »mehr Licht« in ihre Wirkungsrichtung und in ihre Wirkungs­ breite zu bringen. Nur das Unbekannte, das Ungreifbare, das Anonyme ist bedrohlich. Was man kennt und damit erkennt, ist zu fassen, zu begreifen, zu »zähmen«.