Diary of a Disaster: British Aid to Greece, 1940-1941

در 28 اکتبر 1940، ارتش ایتالیا به رهبری بنیتو موسولینی به یونان حمله کرد. انگلیسی‌ها بر تضمین بی‌طرفی یونان و ترکیه اصرار داشتند، علی‌رغم این واقعیت که یونان تا آنجا که به آنها مربوط می‌شد، هرگز بیش از یک لشکرکشی محدود در یک جنگ نامحدود نبود. با این حال، بریتانیایی‌ها هرگز مطمئن نبودند که یونان آخرین تکیه‌گاه آنها در اروپا نیست، و رویای حفظ این آخرین سنگر تمدن و حفاظت از آن با اتحاد دیپلماتیک و نظامی - یک بلوک بالکان - را در سر داشتند. این رویاها ارتباط چندانی با واقعیت های نظامی و اقتصادی نداشتند، و بنابراین زمینه برای تراژدی فراهم شد.

دردفترچه خاطرات یک فاجعه، رابین هیگام جزئیات وقایع آشکار شده از تهاجم را شرح می دهد. با وجود شکست ایتالیا و متعاقب آن تهاجم آلمان، تا زمان تخلیه بریتانیا در پایان آوریل 1941. ارتش یونان، اگرچه سخت بود، کوچک بود و عمدتاً مبتنی بر ذخایر بود. آنها همچنین تا حد زیادی به سلاح های فرسوده فرانسوی، لهستانی و چک مجهز بودند که در حال حاضر هیچ منبع دیگری به جز مواد اسیر شده ایتالیایی وجود نداشت. حمل‌ونقل نیز کم بود زیرا یونان جاده‌های همه‌جانبه در بیشتر نقاط کشور نداشت، فرودگاهی نداشت، و تنها یک خط ریلی که آتن را به سالونیکا و فلورینا در شمال متصل می‌کرد.

به مشکلات اضافه شد. از ارتش یونان، فرمانده کل بریتانیا در خاورمیانه، سر آرچیبالد وول، با چالش های لجستیکی بزرگی نیز مواجه بود. او که در قاهره مستقر بود، مسئول یک صحنه عملیات بزرگ بود، از نیروهای متخاصم فرانسوی ویشی در سوریه تا بوئرها در آفریقای جنوبی که نزدیک به شش هزار مایل دورتر بودند. نیروی هوایی او تنها از تعداد انگشت شماری هواپیمای مدرن با هواپیماهای دوباله و تک هواپیماهای قدیمی و قدیمی که بخش عمده ای از نیروی او را تشکیل می دادند، تشکیل می شد. رادار نیز در دسترس او نبود. نیروی دریایی او به طرز غم انگیزی از نظر ناوشکن ها کوتاهی می کرد و اغلب در هنگام حضور در دریا بی ارتباط بود. در حالی که Wavell تقریباً 500000 مرد را تحت فرمان خود داشت، او در نحوه استفاده از آنها به شدت محدود بود. آفریقای جنوبی فقط می تواند در شرق آفریقا مستقر شود و اتریشی ها و نیوزلندی ها نمی توانند بدون رضایت دولت های خود به کار گرفته شوند. به طور خلاصه، چرچیل به ویول دستور داده بود که حمایتی را ارائه دهد که واقعاً نداشت و نمی توانست به یونانی ها بپردازد.

هیگام خوانندگان را در میان این رویدادها در حالی که مانند یک تراژدی مدرن یونانی در حال رخ دادن است، راهنمایی می کند. او با استفاده از قالب یک دفتر خاطرات، تلاش‌های بریتانیا را با شکست عملیات Lustre، که هیچ‌کس خارج از لندن فکر نمی‌کرد هیچ شانسی برای متوقف کردن موج نازی‌ها در یونان داشته باشد، روز به روز بازگو می‌کند.

On October 28, 1940, the Italian army under Benito Mussolini invaded Greece. The British had insisted on guaranteeing Greek and Turkish neutrality, despite the fact that Greece was never more than a limited campaign in an unlimited war as far as they were concerned. The British, however, were never quite sure that Greece was not their last foothold in Europe, and they harbored dreams of holding on to this last bastion of civilization and of protecting it with a diplomatic and military alliance—a Balkan bloc. These dreams bore little relation to military and economic realities, and so the stage was set for tragedy.

In Diary of a Disaster, Robin Higham details the unfolding events from the invasion, though the Italian defeat and the subsequent German invasion, until the British evacuation at the end of April 1941. The Greek army, while tough, was small and based largely upon reserves. They were also largely equipped with obsolete French, Polish, and Czech arms for which there was now no other source than captured Italian materiel. Transportation was also lacking as Greece lacked all-weather roads over much of the country, had no all-weather airport, and only one rail line connecting Athens with Salonika and Florina in the north.

Added to the woes of the Greek military, the British commander-in-chief for the Middle East, Sir Archibald Wavell, faced huge logistical challenges as well. Based in Cairo, he was responsible for a huge theatre of operation, from hostile Vichy French forces in Syria to the Boers in South Africa nearly six thousand miles away. His air force was comprised of only a handful of modern aircraft with biplanes and outdated, early monoplanes making up the bulk of his force. Radar was also unavailable to him. His navy was woefully short on destroyers and often incommunicado while at sea. While Wavell had roughly 500,000 men under his command, he was severely limited in how he could use them. The South Africans could only be deployed in East Africa and the Austrians and New Zealanders could not be employed without the consent of their home governments. In short, Churchill had instructed Wavell to offer support that he did not really have and could not afford to give to the Greeks.

Higham walks readers through these events as they unfold like a modern Greek tragedy. Using the format of a diary, he recounts day-by-day the British efforts though the failure of Operation Lustre, which no one outside of London thought had any chance of stemming the Nazi tide in Greece.