Dialectic of the Ladder: Wittgenstein, the 'Tractatus' and Modernism

Tractatus Logico-Philosophicus لودویگ ویتگنشتاین (1922) یکی از معمایی ترین آثار تفکر قرن بیستم است. در این پژوهش جسورانه و اصیل جدید، بن ور استدلال می کند که شاهکار اولیه ویتگنشتاین نه رساله ای تحلیلی در باب زبان و منطق است و نه اثری شبه عرفانی که به دنبال انتقال حقایق «غیرقابل توصیف» است. در عوض، ما Tractatus را با درک آن به معنایی دوگانه می‌فهمیم: اول، به‌عنوان اثری دیالکتیکی که خواننده را به غلبه بر برخی «توهمات فکری» دعوت می‌کند. و دوم به عنوان یک اثر مدرنیستی که جاه طلبی ضد فلسفی آن با ویژگی زیباشناختی رادیکال آن گره خورده است.

با قرار دادن Tractatusدر حوزه نیروی مدرنیسم، دیالکتیک نردبانزمینه را برای کاوشی جدید و چالش برانگیز در بعد اخلاقی کار باز می کند. همچنین نور جدیدی بر اهمیت فرهنگی، زیبایی‌شناختی و سیاسی نوشته‌های ویتگنشتاین می‌افکند و قرابت‌های ناشناخته‌ای را با انبوهی از نویسندگان فلسفی و ادبی از جمله هگل، کی‌یرکگور، مارکس، نیچه، آدورنو، بنیامین و کافکا آشکار می‌کند.

Ludwig Wittgenstein's Tractatus Logico-Philosophicus (1922) remains one of the most enigmatic works of twentieth century thought. In this bold and original new study, Ben Ware argues that Wittgenstein's early masterpiece is neither an analytic treatise on language and logic, nor a quasi-mystical work seeking to communicate 'ineffable' truths. Instead, we come to understand the Tractatus by grasping it in a twofold sense: first, as a dialectical work which invites the reader to overcome certain 'illusions of thought'; and second as a modernist work whose anti-philosophical ambition is intimately tied to its radical aesthetic character.

By placing the Tractatus in the force field of modernism, Dialectic of the Ladder clears the ground for a new and challenging exploration of the work's ethical dimension. It also casts new light upon the cultural, aesthetic and political significances of Wittgenstein's writing, revealing hitherto unacknowledged affinities with a host of philosophical and literary authors, including Hegel, Kierkegaard, Marx, Nietzsche, Adorno, Benjamin, and Kafka.