دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Osamu Ishiyama
سری: Current Issues in Linguistic Theory 344
ISBN (شابک) : 9027202370, 9789027202376
ناشر: John Benjamins
سال نشر: 2019
تعداد صفحات: 185
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Diachrony of Personal Pronouns in Japanese: A Functional and Cross-Linguistic Perspective به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب دیاکرونی ضمایر شخصی در ژاپنی: دیدگاهی کاربردی و چند زبانی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
ضمایر شخصی در ژاپنی یک دسته ناهمگن را تشکیل می دهند. این کتاب توسعه تاریخی آنها را از منظر عملکردی بررسی می کند. این نشان میدهد که در حالی که اسمها از طریق معناییسازی استنتاجهای عملگرایانه، ضمایر شخصی را به وجود میآورند، استفاده از اشکال غیر اسمی مانند مصادیق و انعکاسی برای ارجاعهای شخص میتواند در کارکرد اصلی آنها حل شود، و دلیل کمی برای تلقی آنها به عنوان ضمایر شخصی ارائه میشود. بررسی میان زبانی در منابع رایج ضمایر شخصی نشان میدهد که توسعه ضمایر شخصی از اسم تا حد زیادی با دستور زبان سازگار است، اما شکلهای منشأ غیر اسمی به مکانیسمهای جداگانهای مانند دیدگاههای فضایی/همدلانه و جابجایی ویژگیهای معنایی نیاز دارد. برای ادب، نشان دادن این که یک رویکرد یک اندازه مناسب برای همه ضمایر شخصی کافی نیست. این کتاب برای محققان و دانشجویان زبانشناسی تاریخی، عملشناسی و زبانشناسی ژاپنی که نگاهی کاربردی به زبان دارند، مورد توجه ویژه قرار خواهد گرفت.
Personal pronouns in Japanese form a heterogeneous category. This book investigates their historical development from a functional perspective. It shows that while nouns give rise to personal pronouns through semanticization of pragmatic inferences, the use of non-nominal forms such as demonstratives and reflexives for person referents can be resolved within their original functions, offering little reason to treat them as personal pronouns. The cross-linguistic investigation into the common sources of personal pronouns reveals that the development of personal pronouns from nouns is largely consistent with grammaticalization, but that of forms of non-nominal origins requires separate mechanisms such as spatial/empathetic perspectives and displacement of semantic features for politeness, showing that a one-size-fits-all approach to diachrony of personal pronouns is not sufficient. This book will be of special interest to researchers and students in historical linguistics, pragmatics, and Japanese linguistics, who take a functional view of language.