Deutschlands Auslandsanleihen 1924–1945: Rückzahlungen nach der Wiedervereinigung von 1990

هرمان یوزف آبس در مقام مذاکره کننده آلمانی در سال 1953 موفق شد در جریان مذاکرات بر سر قرارداد بدهی لندن به تسویه کامل بدهی های خارجی آلمان دست یابد. از منظر امروز، انعقاد توافق ممکن است آسان و بدون دردسر به نظر برسد، در شرایط آن زمان، انجام مذاکرات یک سفر دیپلماتیک بود. حکایتی گویا در مورد Abs که از یک سو مایل به سازش بود و از سوی دیگر از نظر استراتژیک تزلزل ناپذیر بود، باید این را روشن کند: در سال 1952، در جریان مذاکرات لندن، مشاور مخفی ووک، رئیس وقت بانک دویچر لندر، نامه ای به صدراعظم فدرال در رابطه با قرارداد بدهی آدناور «... اما یک چیز مسلم است، امروز می توان با قاطعیت گفت که هدف سیاست پولی آلمان، دستیابی به قابلیت تبدیل مارک آلمان، به آینده قابل پیش بینی منتقل شده است. ابس، فون آدناور برای اظهار نظر در مورد این بیانیه تماس گرفت و به اختصار و به اختصار نوشت: "آقای صدراعظم عزیز، نامه شما را دریافت کردم و با علاقه آن را خواندم. فقط می توانم بگویم که توافقنامه بدهی لندن است. هیچ مانعی برای دستیابی به قابلیت تبدیل مارک دویچه وجود ندارد، اما شرط لازم این است. با احترام، شکم شما." این توافقنامه مبنایی تعیین کننده برای جمهوری فدرال جوان آلمان بود تا به سرعت اعتماد و اعتبار در خارج از کشور را به عنوان پیش نیاز بازسازی اقتصادی به دست آورد. قابلیت تبدیل مارک آلمان سریعتر از آنچه بسیاری انتظار داشتند ایجاد شد.

Hermann Josef Abs war es bei den Verhandlungen zum Londoner Schuldenabkommen in seiner Funktion als deutscher Verhandlungsführer 1953 gelungen, eine umfassende Regelung der deutschen Auslandsschulden zu erreichen. Mag das Zustandekommen des Abkommens aus heutiger Sicht einfach und mühelos anmuten, unter den seinerzeitigen Rahmenbedingungen war die Verhandlungsführung eine diplomatische Glanzleistung. Eine vielsagende Anekdote des einerseits kompromißbereiten, anderseits jedoch strate­ gisch unbeirrbaren Abs, wiedergegeben bei einem Vortrag 1983, soll dies verdeutli­ chen: 1952, während der Londoner Verhandlungen, schrieb Geheimrat Vocke, damals Leiter der Bank deutscher Länder, hinsichtlich des Schuldenabkommens an den Bun­ deskanzler Adenauer " . . . aber eines ist sicher, es kann schon heute mit Sicherheit gesagt werden, daß das Ziel der deutschen Währungspolitik, die Konvertibilität der Deutschen Mark zu erreichen, durch das Abkommen in unabsehbare Ferne gerückt ist. " Abs, von Adenauer zur Stellungnahme zu dieser Aussage aufgerufen, schrieb kurz und knapp: "Sehr verehrter Herr Bundeskanzler, ich erhielt ihren Brief und habe ihn mit Interesse gelesen. Ich kann nur bemerken, daß das Londoner Schuldenabkommen für das Erreichen der Konvertibilität der Deutschen Mark kein Hindernis, sondern die Voraussetzung ist. Mit freundlichen Grüßen Ihr Abs" Der seinerzeit zu den engsten Beratern des Bundeskanzlers Adenauer gehörende Abs sollte recht behalten. Das Abkommen war eine entscheidende Grundlage dafür, daß die junge Bundesrepublik Deutschland im Ausland rasch Vertrauen und Kreditwürdigkeit, als Voraussetzung für den wirtschaftlichen Wiederaufbau, gewann. Die Konvertibilität der Deutschen Mark war schneller hergestellt als viele es erwartet hatten.