دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: جامعه شناسی ویرایش: نویسندگان: Arlette Beltrán, Janice Seinfeld سری: Documento de Discusión; DD/09/14 ناشر: Universidad del Pacífico (UP) - CIUP سال نشر: 2009 تعداد صفحات: 55 زبان: Spanish فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 1 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب سوء تغذیه مزمن کودکان در پرو: یک مشکل دائمی: پرو
در صورت تبدیل فایل کتاب Desnutrición Crónica Infantil en el Perú: Un problema persistente به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب سوء تغذیه مزمن کودکان در پرو: یک مشکل دائمی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
سوء تغذیه مزمن کودکان در پرو یک مشکل جدی است. طبق استانداردهای بین المللی، تقریبا 30٪ کودکان زیر پنج سال از این بیماری رنج می برند. با وجود بیش از بیست سال سیاست ها و برنامه ها در برابر سوءتغذیه، شیوع آن همچنان بالاست، همانطور که تفاوت ها نیز وجود دارد در این مورد در میان افراد از مناطق مختلف و از پنجک های مختلف ثروت. خلاصه نویسندگان نتایج به دست آمده در کار او در مورد عوامل تعیین کننده سوء تغذیه مزمن کودکان در پرو (Beltrán and Seinfeld, 2009)، که اهمیت پرداختن به مشکل تغذیه از قبل از تولد کودک و احتمال زیاد تداوم مشکل که تولید مثل است در کوچکترین فرزندان هر خانواده، اگر این مشکل زودهنگام مورد حمله قرار نگیرد. علاوه بر این، نتایج مدل برای خانوارهای دو پنجک فقیر ارائه شد. از آنها می شناسم یک سری اقدامات سیاستی با هدف مبارزه با سوءتغذیه استخراج کنید: تامین آب آشامیدنی و زهکشی، آشپزخانه های بهبود یافته و کف تمام شده، و همچنین افزایش جیره پین، پست های شغلی، سلامت در منطقه و تعداد متخصصان تغذیه MINSA که در منطقه کار می کنند. از جمله استراتژی ها مقرون به صرفه بودن ارائه آشپزخانه های بهبود یافته، افزایش جیره پین و افزایش تعداد متخصصان تغذیه در هر منطقه. برای نتیجه گیری و بر اساس تجربیات سازمانهای آمریکای لاتین که در این سند بررسی شدهاند، برخی از استراتژیها برای تقویت آنها مشتق شدهاند استراتژی تغذیه در مورد پرو: (1) مراقبت جامع، (2) اهمیت نظارت و (iii) گسترش پوشش ابتکارات اما بر اساس یک سیستم شفاف و مؤثر هدف قرار دادن جمعیت نیازمند
La desnutrición crónica infantil en el Perú es un problema grave. Según estándares internacionales, casi el 30% de niños menores de cinco años sufre de este mal. A pesar de más de veinte años de políticas y programas contra la desnutrición, la prevalencia de la misma sigue siendo elevada, así como lo son también las diferencias en esta materia entre individuos de distintas regiones y de distintos quintiles de riqueza. Las autoras resumen los resultados obtenidos en su trabajo sobre los determinantes de la desnutrición crónica infantil en el Perú (Beltrán y Seinfeld, 2009), de donde se desprende la importancia de atender el problema nutricional desde antes del nacimiento del niño, y la elevada posibilidad de perpetuación del problema, que se va reproduciendo en los niños más pequeños de cada familia, si es que este problema no es atacado tempranamente. Se presentaron además los resultados del modelo para los hogares de los dos quintiles más pobres. De ellos se derivan una serie de medidas de política destinadas a combatir la desnutrición: dotación de agua potable y desagüe, de cocinas mejoradas y de piso acabado, así como incremento de las raciones PIN, de puestos de salud en el distrito y del número de nutricionistas MINSA que trabajan en el distrito. Entre las estrategias más costo efectivas se encuentran la dotación de cocinas mejoradas, el incremento de las raciones del PIN y el aumento del número de nutricionistas en cada distrito. Para concluir, y a partir de las experiencias latinoamericanas revisadas en el documento, se derivan algunas estrategias a considerar para reforzar la estrategia nutricional en el caso peruano: (i) La integralidad de las atenciones,(ii) La importancia del monitoreo y (iii) Ampliación de la cobertura de las iniciativas pero sobre la base de un sistema transparente y eficaz de focalización hacia la población carente.
09-14.pdf DD-09-14c.pdf