Der Psychogeriatrisch Kranke in der Ärztlichen Sprechstunde

هدف این کتاب در طی چند دهه، به دلیل افزایش مداوم امید به زندگی، تعداد افراد بالای 65 سال در آلمان دو برابر شده است. تعداد افراد بسیار مسن به طور نامتناسبی افزایش یافت. طب سالمندی (سالمندی)، که در آن روانپزشکی (همچنین به عنوان روانپزشکی سالمندان یا روانپزشکی سالمندان شناخته می شود) نقش مهمی را ایفا می کند، اما هنوز کافی نیست، تلاش می کند تا مراقبت های پزشکی را به این افراد ارائه دهد. مسلم است که اختلالات سلامت جسمی و روانی با افزایش سن افزایش می یابد. تعداد بیماران مبتلا به بیماری های سالمندان - از جمله مبتلایان به اختلالات روانی - در حال حاضر زیاد است و در آینده به دلیل افزایش مطلق و نسبی افراد مسن افزایش خواهد یافت. مولتی‌موربیدیتی نوعی بیماری پیری است، یعنی وجود همزمان چندین بیماری که علائم آن‌ها می‌تواند از طریق تعامل آنها افزایش یابد، همپوشانی داشته باشد یا تشدید شود. از منظر علت شناسی، بیماری ها قطعاً می توانند ناشی از سایر بیماری ها باشند و در نتیجه تشخیص و درمان را دشوارتر کنند. آنچه در مورد بیماری های دوران سالمندی خاص است، پیدایش معمولاً چند عاملی آنهاست. این یک رویکرد چند عاملی به عمل را مجبور می کند. چند حرفه ای بودن لازم است. این بدان معناست که همکاری بین پزشکان رشته‌های مختلف و همچنین همکاری با خدمات اجتماعی، تسهیلات شهرداری برای مراقبت از سالمندان و غیره بیشتر از پزشکی جوانان ضروری است تا امکان درمان مناسب برای بیمار فراهم شود.

Das Ziel dieses Buches Innerhalb weniger Jahrzehnte hat sich aufgrund der ständig steigenden Le­ benserwartung die Zahl der über 65jährigen in Deutschland verdoppelt. Die Zahl der Höchstaltrigen entwickelte sich dabei überproportional. Um die ärztliche Versorgung dieser Menschen bemüht sich die Altersmedizin (Geriatrie), in deren Bereich die Psychogeriatrie (auch Alterspsychiatrie oder Gerontopsychiatrie genannt) einen wichtigen, bis heute jedoch noch nicht ausreichenden Stellenwert einnimmt. Daß körperliche und seelische Gesundheitsstörungen mit steigendem Alter zunehmen, ist unbestritten. So ist die Zahl der Patienten mit Alterskrankheiten -auch der mit psychischen Störungen -heute schon groß und wird in der Zukunft, wegen der absoluten und relativen Zunahme älterer Menschen, noch größer werden. Typisch für das höhere Lebensalter ist die Multimorbidität, das heißt das gleichzeitige Vorhandensein mehrerer Erkrankungen, deren Symptome sich addieren, überdecken oder durch ihr Ineinanderwirken jeweils verstärken können. Unter ätiologischen Aspekten können Erkrankungen durchaus durch andere Krankheiten hervorgerufen werden und damit Diagnostik und Therapie er­ schweren. Das Besondere bei den Erkrankungen des höheren Lebensalters ist ihre in der Regel multifaktorielle Genese. Sie zwingt zu einem multifaktoriell orientierten Handlungsansatz. Multiprofessionalität ist gefragt. Das heißt, mehr als in der Medizin des jüngeren Lebensalters sind Kooperationen zwischen Ärzten verschiedener Fachorientierungen, aber auch die Zusammen­ arbeit mit sozialen Diensten, kommunalen Einrichtungen der Altenfürsorge usw. notwendig, um eine patientenadäquate Behandlung zu ermöglichen.