Dem Feminismus eine politische Heimat - der Linken die Hälfte der Welt: Die politische Verortung des Feminismus

فمینیسم مجبور نیست سیاسی تر شود، بلکه سیاست های چپ باید فمینیسم را ادغام کند. این نتیجه تحلیل مرحله اولیه جنبش های زنان از انقلاب فرانسه تا میزگردهای جمهوری دموکراتیک آلمان است. مشارکت های تئوریک فمینیستی اولیه در کارهای خانه، سیاست جمعیت و تمایلات جنسی زنان به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است. در بخش اصلی، اورسولا جی تی مولر سیاست زنان و نظریه دگرباش-فمینیستی را در توسعه نئولیبرالی طبقه بندی می کند: سیاست زنان تا حدی از نئولیبرالیسم حمایت می کند، ساختارشکنی هیچ جهتی ارائه نمی دهد. در چپ اغلب ناآگاهی از مواضع فمینیستی وجود دارد. تقاضا برای بی طرفی جنسیتی باعث ایجاد عدم تعادل می شود. نویسنده این موضوع را با آرمان‌شهرها و گام‌های مشخصی که به‌طور پیوسته شامل حوزه بازتولید به‌ویژه می‌شود، مقایسه می‌کند. باید برای این و فرهنگ سیاسی متفاوت تلاش کرد و نه سهمیه بندی هایی که فقط تصویر را تغییر می دهند.

Nicht der Feminismus muss politischer werden, vielmehr muss ​linke Politik Feminismus integrieren. Dies ist das Ergebnis einer Analyse der Anfangsphase der Frauenbewegungen von der Französischen Revolution bis zu den Runden Tischen der DDR. Ausfürhlich wird dabei auf frühe theoretische feministische Beiträge zur Hausarbeit, Bevölkerungspolitik und weiblichen Sexualität eingegangen. Im Hauptteil ordnet Ursula G. T. Müller Frauenpolitik und queer-feministische Theorie in neoliberale Entwicklung ein: Frauenpolitik stützt teilweise den Neoliberalismus, der Dekonstruktivismus bietet keine Richtung. In der Linken herrscht vielfach Ignoranz feministischer Positionen; Forderungen nach Geschlechtsneutralität erzeugen eine Schieflage. Dem stellt die Autorin Utopien und konkrete Schritte gegenüber, die vor allem den Reproduktionsbereich konsequent einbeziehen. Dies und eine andere politische Kultur seien anzustreben und nicht Quoten, die nur das Bild verändern.