Deinstitutionalisation and After: Post-War Psychiatry in the Western World

این کتاب به تاریخچه روان‌پزشکی پس از جنگ، با تمرکز بر غیرسازمان‌سازی، یعنی تغییر از پناهندگی به جامعه در نیمه دوم قرن بیستم، مربوط می‌شود.
پس از جنگ جهانی دوم، روان‌پزشکی و مراقبت‌های بهداشت روانی تغییر شکل دادند. با غیر نهادینه سازی اما دقیقا چه چیزی در این فرآیند دخیل بود؟ ریشه‌های غیر نهادینه‌سازی چه بود و برای کسانی که آن را تجربه کردند چه معنایی داشت؟ پیامدهای مثبت و منفی چنین تغییر اساسی در مراقبت های روانپزشکی چه بود؟ روانپزشکی پس از جنگ در دنیای غرب: نهاد زدایی و پس از آن با بررسی این تغییر مهم در مراقبت از سلامت روان از سال 1945 تا به امروز در طیف گسترده ای از موقعیت های جغرافیایی به دنبال پاسخ به این سؤالات است. این کتاب شرح ظریفی از تاریخچه غیر نهادینه‌سازی را بیان می‌کند، محدودیت‌ها و ناسازگاری‌های ذاتی در درمان بیماران روانی خارج از پناه‌گاه را برجسته می‌کند، در حالی که به دنبال اطلاع‌رسانی به بحث‌های جاری درباره چگونگی کمک به آسیب‌پذیرترین اعضای جامعه است.
</ p>

The book relates the history of post-war psychiatry, focusing on deinstitutionalisation, namely the shift from asylum to community in the second part of the twentieth century.
After the Second World War, psychiatry and mental health care were reshaped by deinstitutionalisation. But what exactly was involved in this process? What were the origins of deinstitutionalisation and what did it mean to those who experienced it? What were the ramifications, both positive and negative, of such a fundamental shift in psychiatric care? Post-War Psychiatry in the Western World: Deinstitutionalisation and After seeks to answer these questions by exploring this momentous change in mental health care from 1945 to the present in a wide range of geographical settings. The book articulates a nuanced account of the history of deinstitutionalisation, highlighting the constraints and inconsistencies inherent in treating the mentally ill outside of the asylum, while seeking to inform current debates about how to help the most vulnerable members of society.