Define and Rule: Native as Political Identity

تعریف و حکومت کنید بر چرخش دولت استعماری اواخر قرن نوزدهم تمرکز دارد، زمانی که بریتانیا تلاش برای از بین بردن تفاوت بین فاتح و فاتح را کنار گذاشت و ایده جدیدی از حکومت را به عنوان تعریف و مدیریت ارائه کرد. تفاوت. محمود ممدانی به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه بین مهاجر و بومی به‌عنوان هویت‌های سیاسی متمایز، و بین بومیان بر اساس قبیله ترسیم شده است. از آن تجربه استعماری، زبان مدرنی از کثرت گرایی و تفاوت منتشر شد.

بحران امپراتوری در اواسط قرن نوزدهم توجه روشنفکران بریتانیایی را به خود جلب کرد و منجر به برداشت مجدد از ماموریت استعماری و اصلاحات در هند، مالایا بریتانیا و هند شرقی هلند. سیاست جدید، با الهام از سر هنری مین، ثابت کرد که بومیان به جای تاریخ و قانون، به جغرافیا و عرف وابسته هستند، و این را اساس عملکرد اداری قرار داد.

مین. نظریه‌ها بعداً در مستعمرات آفریقا به «اداره بومی» ترجمه شدند. ممدانی مورد سودان را برای نشان دادن اینکه چگونه قوانین استعماری هویت قبیله‌ای را به عنوان مبنایی برای تعیین دسترسی به زمین و قدرت سیاسی تعیین می‌کند، می‌گیرد و میراث این قانون به دارفور معاصر را دنبال می‌کند. او با تمرکز بر دو شخصیت کلیدی، ابعاد فکری و سیاسی جنبش‌های آفریقایی به سمت استعمارزدایی را مورد توجه قرار می‌دهد: یوسف بالا عثمان، مورخ نیجریه‌ای، که برای جایگزینی برای تاریخ‌نگاری استعماری بحث می‌کرد، و اولین رئیس‌جمهور تانزانیا، موالیمو جولیوس نیره، که به منطق سیاسی استعمار پی برد. قانونی و اداری بود، نه نظامی، و می‌توانست از طریق اصلاحات غیرخشونت‌آمیز برچیده شود.

Define and Rule focuses on the turn in late nineteenth-century colonial statecraft when Britain abandoned the attempt to eradicate difference between conqueror and conquered and introduced a new idea of governance, as the definition and management of difference. Mahmood Mamdani explores how lines were drawn between settler and native as distinct political identities, and between natives according to tribe. Out of that colonial experience issued a modern language of pluralism and difference.

A mid-nineteenth-century crisis of empire attracted the attention of British intellectuals and led to a reconception of the colonial mission, and to reforms in India, British Malaya, and the Dutch East Indies. The new politics, inspired by Sir Henry Maine, established that natives were bound by geography and custom, rather than history and law, and made this the basis of administrative practice.

Maine’s theories were later translated into “native administration” in the African colonies. Mamdani takes the case of Sudan to demonstrate how colonial law established tribal identity as the basis for determining access to land and political power, and follows this law’s legacy to contemporary Darfur. He considers the intellectual and political dimensions of African movements toward decolonization by focusing on two key figures: the Nigerian historian Yusuf Bala Usman, who argued for an alternative to colonial historiography, and Tanzania’s first president, Mwalimu Julius Nyerere, who realized that colonialism’s political logic was legal and administrative, not military, and could be dismantled through nonviolent reforms.