Decision Making in Criminal Justice: Toward the Rational Exercise of Discretion

مطالعه تصمیمات در فرآیند عدالت کیفری تمرکز مفیدی را برای بررسی بسیاری از جنبه های اساسی عدالت کیفری فراهم می کند. این تصمیمات همیشه خیلی قابل مشاهده نیستند. آنها، یا به طور دیناری، در محدوده وسیعی از اختیار ساخته می شوند. اهداف تصمیم گیری ها همیشه روشن نیست، و در واقع، اهداف اصلی این تصمیمات اغلب موضوع بحث های زیادی است. معمولاً آنها توسط سیاست های تصمیم گیری صریح هدایت نمی شوند. اغلب شرکت کنندگان قادر به بیان شفاهی مبنای انتخاب گزینه های تصمیم نیستند. معمولاً اطلاعات کافی برای تصمیم گیری ها در دسترس نیست. به ندرت می توان تصمیمات را منطقی نشان داد. منظور ما از یک تصمیم منطقی «آن تصمیمی است که از بین آنهایی که ممکن است برای تصمیم گیرنده باشد که در پرتو اطلاعات موجود، احتمال دستیابی به هدف تصمیم گیرنده را در آن مورد خاص و خاص به حداکثر می رساند» (Wilkins, 1974a: 70؛ همچنین 1969). این تعریف که از تئوری تصمیم گیری آماری ناشی می شود، به سه ویژگی اساسی تصمیم گیری اشاره می کند. اولاً، فرض بر این است که انتخابی از تصمیمات ممکن (یا به طور دقیق تر، از گزینه های ممکن) در دسترس است. اگر تنها یک انتخاب ممکن باشد، مشکل تصمیم گیری وجود ندارد و بحث عقلانیت مطرح نمی شود. البته، معمولاً یک انتخاب وجود دارد، حتی اگر جایگزین تصمیم گیری برای تصمیم گیری نباشد - انتخابی که البته اغلب پیامدهای عمیقی دارد.

The study of decisions in the criminal justice process provides a useful focus for the examination of many fundamental aspects of criminal jus­ tice. These decisions are not always highly visible. They are made, or­ dinarily, within wide areas of discretion. The aims of the decisions are not always clear, and, indeed, the principal objectives of these decisions are often the subject of much debate. Usually they are not guided by explicit decision policies. Often the participants are unable to verbalize the basis for the selection of decision alternatives. Adequate information for the decisions is usually unavailable. Rarely can the decisions be demonstrated to be rational. By a rationaldecision we mean "that decision among those possible for the decisionmaker which, in the light of the information available, maximizes the probability of the achievement of the purpose of the decisionmaker in that specific and particular case" (Wilkins, 1974a: 70; also 1969). This definition, which stems from statistical decision theory, points to three fundamental characteristics of decisions. First, it is as­ sumed that a choice of possible decisions (or, more precisely, of possible alternatives) is available. If only one choice is possible, there is no de­ cision problem, and the question of rationality does not arise. Usually, of course, there will be a choice, even if the alternative is to decide not to decide-a choice that, of course, often has profound consequences.