Death in the Secular City: A Study of the Notion of Life after Death...

اولین بار در سال 1972 منتشر شد مرگ در شهر سکولاربا سوالاتی دست و پنجه نرم می کند که آیا رستاخیز و جاودانگی مفهومی معنادار در عصر سفر به قمری است. نمادهای مناسب برای تجدید باور به بهشت ​​و غیره به شیوه ای شفاف و صریح. راسل آلدوینکل حاضر نیست مشکل خود را با تقلیل جاودانگی به تجربه فعلی در این زندگی آسانتر کند. نارسایی چنین دیدگاهی به وضوح در تحلیل ترکیبی اما انتقادی از دیدگاه مردانی مانند J.A.T. رابینسون، آی.تی. رمزی، دیوید ادواردز، پل تیلیچ و گوردون کافمن. نویسنده به طیفی از موضوعات می پردازد که موضوع اصلی را شامل می شود: مسائل فلسفی زمان، ماهیت مفاهیم کتاب مقدس و زبان دینی و نمادگرایی، و ماهیت و جایگاه انسان در پرتو تفکر علمی اخیر. این به کتاب جذابیت وسیعی می بخشد و برای محققان الهیات، فلسفه و همچنین برای خوانندگان عادی مطالعه جالبی خواهد بود.

First published in 1972 Death in the Secular City grapples with questions like is resurrection and immortality a meaningful concept in the age of lunar expedition, what are the appropriate symbols for renewed belief in heaven etc. in a lucid and forthright manner. Russell Aldwinckle refuses to make his problem easier by reducing immortality to a present experience in this life only. The inadequacies of such a view are clearly emphasized in a synthetic but critical analysis of the views of such men as J.A.T. Robinson, I.T. Ramsey, David Edwards, Paul Tillich, and Gordon Kaufman. The author deals with a range of topics that bear on the central theme: philosophical problems of time, the nature of biblical concepts and of religious language and symbolism, and the nature and status of man in the light of recent scientific thinking. This gives the book a wide appeal and it will be an interesting read for scholars of theology, philosophy and also for ordinary readers.