Dear Damage

دو هفته قبل از اینکه پدربزرگش اسلحه بخرد، مادربزرگ اشلی فارمر در حالی که از اتاق نشیمن آنها عبور می کرد، زمین خورد. این یک تصادف سریع در یک روز معمولی بود: چانه اش به زمین خورد. ستون فقرات گردن او شکست. او پرسید: «من فلج هستم، نه؟» بعداً به این فکر بود که او را از بدبختی نجات دهد، همسر شصت و سه ساله خفته اش را بوسید و به سینه اش شلیک کرد. او سعی کرد به خودش هم شلیک کند، اما اسلحه در دستانش شکست. او بلافاصله دستگیر شد. این صحنه ای است که در ابتدای مجموعه خیره کننده مقاله های ترکیبی Farmer با آن استقبال می کنیم. یکی از بزرگ‌ترین ویژگی‌های آن تنوع صداها، یک رویکرد کالیدوسکوپیک است که در زندگی‌نامه، رونوشت‌های صوتی، رسانه‌ها، اسناد حقوقی، نظرات اینترنتی، قطعات منثور کوتاه و غیره وجود دارد. نتیجه یک داستان تکان دهنده، عمیقاً رضایت بخش و چشم باز است که مطمئناً خوانندگان زیادی پیدا خواهد کرد.

Two weeks before her grandfather purchased a gun, Ashley Farmer's grandmother tripped as she walked across their living room. It was a swift accident on an ordinary day: her chin hit the floor; her cervical spine shattered. She asked, "I'm paralyzed, aren't I?" Later, thinking to put her out of her misery, he kissed his sleeping wife of sixty-three years and shot her in the chest. He tried to shoot himself too, but the weapon broke apart in his hands. He was immediately arrested. This is the scene we are greeted with at the outset of Farmer's stunning collection of hybrid essays. One of its greatest features is the variety of voices, a kaleidoscopic approach that corals in autobiography, audio transcripts, media, legal documents, Internet comments, short prose pieces, and more. The result is a moving, deeply satisfying, eye-opening story that will surely find many readers.