Deadwood

سریال Deadwood با نمایش تلاقی سرمایه داری منفعت طلبانه و خشونت بنیادین در یک اردوگاه معدن در دهه 1870 داکوتای جنوبی، وسترن تلویزیونی را دوباره اختراع کرد. در این مجلد، اینا رائه هارک این سریال پیشگامانه را از زوایای مختلف بررسی می کند: رابطه آن با تکرارهای گذشته این ژانر در صفحه کوچک. زمینه تولید آن، هم در پارادایم HBO و هم به عنوان بخشی از آثار خالق و مجری آن دیوید میلچ. و موضوعات آن تحلیل جامع هارک همچنین استفاده از زبان علامت تجاری سریال را در نظر می گیرد: هم وقاحت بی امان و وحشیانه آن و هم پیچیدگی درخشان دیالوگ های آن.

هارک استدلال می کند که ددوود چندین سنتی سنتی را منحل می کند. باینری های ژانر وسترن او نشان می دهد که در حالی که به نظر می رسد نمایش فردیت، وحشی گری، بی قانونی، مقررات اجتماعی و تمدن را در برابر یکدیگر قرار می دهد، روایت آن نشان می دهد که متضادهای ظاهری اغلب مشابه یکدیگر هستند و این نیروها می توانند خیلی سریع به متحدان تبدیل شوند. در واقع، شاید بزرگ‌ترین تناقض و عمیق‌ترین افشاگری سریال این باشد که نفع شخصی و جامعه‌گرایی بدون یکدیگر نمی‌توانند دوام بیاورند. هارک از نزدیک آل سوئرنگن (با بازی ایان مک شین) را تحلیل می کند، شخصیتی که بیشترین تجسم این تناقض را دارد. Swearengen که یک قاتل وحشیانه و تامین کننده هر گونه شرارتی است که می تواند او را به سود تبدیل کند، با این وجود تبدیل به شخصیتی می شود که بین افراد متفاوت اردوگاه ارتباط برقرار می کند و رشد آنها را به یک جامعه ارتقا می دهد.

ددوود اساساً، اگر به شکلی نامطلوب، آمریکایی است در آنچه در مورد زیربنای تاریک موفقیت ملی نشان می دهد که نه در عدن تجدید شده، بلکه در شهری است که به عبارت مناسب، ریشه دارد. یکی از برچسب‌های تبلیغاتی آن، «مکانی جهنمی برای به دست آوردن ثروت.» طرفداران این برنامه و محققان تاریخ تلویزیون از تحلیل هارک از Deadwood لذت خواهند برد.

By dramatizing the intersection of self-interested capitalism and foundational violence in a mining camp in 1870s South Dakota, the HBO series Deadwood reinvented the television Western. In this volume, Ina Rae Hark examines the groundbreaking series from a variety of angles: its relationship to past iterations of the genre on the small screen; its production context, both within the HBO paradigm and as part of the oeuvre of its creator and showrunner David Milch; and its thematics. Hark's comprehensive analysis also takes into account the series' trademark use of language: both its unrelenting and ferocious obscenity and the brilliant complexity of its dialogue.

Hark argues that Deadwood dissolves several traditional binaries of the Western genre. She demonstrates that while the show appears to pit individuality, savagery, lawlessness, social regulation, and civilization against each other, its narrative shows that apparent opposites are often analogues, and these forces can morph into allies very quickly. Indeed, perhaps the show's biggest paradox and most profound revelation is that self-interest and communitarianism cannot survive without each other. Hark closely analyzes Al Swearengen (as played by Ian McShane), the character who most embodies this paradox. A brutal cutthroat and purveyor of any vice that can turn him a profit, Swearengen nevertheless becomes the figure who forges connections among the camp's disparate individuals and shepherds their growth into a community.

Deadwood is quintessentially, if unflatteringly, American in what it reveals about the dark underpinnings of national success rooted not in some renewed Eden but in a town that is, in the apt words of one of its promotional taglines, "a hell of a place to make your fortune." Fans of the show and scholars of television history will enjoy Hark's analysis of Deadwood.